Anı yazarı (D. 6 Ocak 1896, Arnavutköy / İstanbul – Ö. 16 Temmuz 1969, Ankara). Üç yaşında iken babası ölünce, annesi üç küçük çocuğuyla, Harp Okulunda resim öğretmeni olan kayınbiraderi Şekür Bey’in yanına sığındı. Üç kardeşin ortancası olan Vecihi ilkokulu Bebek’te okudu. Üsküdar’da Füyuzat-i Osmaniye Rüştiyesi (Ortaokulu) ve Üsküdar Paşakapısı İdadisinden (Lisesinden) sonra sanata olan ilgisi nedeniyle Tophane Sanat Okuluna geçti. 1912’de Balkan Harbi’ne, eniştesi Kurmay Albay Kemal Bey’in yanında gönüllü olarak katıldı. Balkan Harbi sonunda Beykoz Serviburun’daki esir kampının komutanlığına getirildi. Birinci Dünya Savaşı’na girerken Bağdat cephesine makinist olarak gönderildi. Orada bir uçak kazasında yaralanarak İstanbul’a döndü. Yeşilköy’deki Tayyare Mektebine girerek tayyareci oldu. Birinci Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı’nda tayyareci olarak görev yaptı. 1954’te Hürkuş Hava Yolları adıyla ilk Türk havayolu şirketini kurdu.
Hayatının sonlarında çok sıkıntı çekti. Uçamayacak duruma düşürülen uçaklarının sigorta giderleri ve bunların faizleri de borcuna eklendiğinden, vatana hizmeti dolayısıyla bağlanan çok yetersiz maaşına bile haciz kondu. Ankara’da anılarını yazdığı sıralarda beyin kanamasından öldü. Anıları ölümünden otuz bir yıl sonra Bir Tayyarecinin Anıları (2000) adıyla yayımlandı.
