Akademisyen, okutman, araştırmacı
yazar. 13 Mayıs 1954 tarihinde Eskişehir’de doğdu. Lise öğreniminden sonra
başladığı çalışma yaşamında memur, mühendis, bankacı ve öğretim görevlisi
olarak görev yaptı. Üniversite Giriş Sınavında Eskişehir birincisi olmasına
karşın çalışmak zorunda olduğu için İ.T.İ.A. Kimya Mühendisliği Yüksek Okulunun
ikinci öğretimine devam etti.
Mezuniyetinden sonra İstanbul’da
tekstil sektörünün öncülerinden olan bir işletmede mühendis olarak göreve
başladı. O yıllarda kadın mühendisler için çalışma koşullarının son derece
olumsuz olması, onu başka arayışlara yöneltti. Bu arada Goethe Enstitüsünde ilk
ve muhtemelen de son kez açılan “Mühendisler İçin Almanca Programı”nı dereceyle
bitirdi.
Özel bir bankanın açtığı sınavı
kazanarak kambiyo uzmanı oldu. Ancak mühendislik eğitimini değerlendirmek ve
kendinden sonra gelen kadın mühendislere deneyimlerini aktarma isteğiyle
yeniden öğrenci oldu. 1993 yılında Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim
Fakültesi İngilizce Öğretmenliği Bölümünü dereceyle bitirdi.
Bir ortaöğretim kurumunda kısa
süre öğretmenlik yaptı ve sonrasında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yabancı
Diller Bölümünde okutman olarak göreve başladı. Teknik İngilizce konusunda
hazırladığı ders notları bölümde uzun zaman okutuldu.
2003 yılında “English for
Economics and Management” adlı ilk kitabını yazdı ve Mühendislik Fakültesi
Endüstri Mühendisliği Bölümünde okuttu. Aynı yıl Eskişehir Osmangazi
Üniversitesi yayını olarak basılıp halk eğitimi için kullanılan “Ben Nasıl Bir
Yurttaşım” adlı kitapçığı yazdı. Öğrencileriyle birlikte bazı köy meydanlarında
tiyatro gösterileri yaparak kitaplıklar oluşturdu ve fidan dikimi etkinlikleri
gerçekleştirdi.
Üniversitede gerçekleştirdiği
etkinliklerden biri, bir üniversitede ilk kez bisiklet takımı kurarak
Eskişehir’den Ankara’ya 210 kilometrelik sürüş yaptıkları “Ataya Saygı Bisiklet
Maratonu”dur. Bu etkinliğin tüm aşamalarını planlayıp yaşama geçirdiği gibi
kendisi de takımının önünde maratonda yer aldı. Bu etkinliğin fotoğrafı “Kent
Belleği Müzesi”nde bulunmaktadır. Yine aynı müzede kentin kadınlarını anlattığı
konuşması dinlenilebilmektedir.
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi
Mühendislik Fakültesinde çalışırken akşam derslerine devam ederek Türk
Edebiyatı eğitimi alıp lisans tamamladı ve yüksek lisans derecesini bu alanda
aldı. Ankara Üniversitesi DTCF Felsefe Bölümü, Bilim Tarihi Ana Bilim Dalında
doktora yaptı. 2009 yılında “Türkiye'de Bilim Kadınları ve Bilimin Gelişimine
Katkıları” başlıklı tez çalışmasını tamamlayarak üstün başarı derecesiyle mezun
oldu. Tezi, bu konuda Türkiye’de ilk defa yapılan çalışma oldu. Ayrıca
“Atatürk’ün Mühendis Kızları” adlı kitabı da basıldığında konusundaki ilk ve
tek çalışma oldu.
İlk kadın mühendisimiz olan Sabiha
Rıfat Gürayman’ın Anıtkabir inşaatından sorumlu kontrol mühendisliği görevini
yürüttüğünü saptayarak hakkında bir bildiri sundu. Daha sonra Genelkurmay
Başkanlığına Gürayman’ın bir fotoğrafının Anıtkabir’e konulması için başvuru
yaptı. Başvurusunun Genelkurmay Başkanlığınca uygun bulunmasıyla fotoğraf 2008
yılında Anıtkabir Hürriyet Kulesi’ne konuldu. Daha sonra Gürayman’ın arşivinin
kataloğunu hazırlayarak biyografisini yazdığı kitapta yayınladı.
Akademik amacını, “Daha önce
yapılmamış öncü ve yol açıcı çalışmalar yapmak” olarak belirlediğini ve bu
nedenle sürekli kendini geliştirmeye çaba gösterdiğini belirten Naymansoy, son
olarak Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım
Ön Lisans Programını Onur Öğrencisi olarak bitirdi (2011). 06.03.2018 tarihinde
“Doçent” unvanını alan Naymansoy bugüne kadar çevre ve kadın konulu pek çok
proje gerçekleştirdi, makale ve kitap yazdı.
Yaşamdaki amacını, “Yalnızca iyi
ve üretken bir insan olmak” olarak açıklayan Naymansoy, kendi çalışmalarından
sonra “Bilimde Kadın” temalı başka çalışmaların yapılıyor olmasıyla mutlu
olduğunu ifade etti.
Yaşamı boyunca gereksinimi
olanların olabildiğince yanında olmaya çalıştığını, bu amaçla çeşitli
kurumlarda gönüllü öğretmenlik yaptığını ve hatta palyaçoluk yaparak
hastanelerde yatan hasta çocukları gülümsetmeye çalıştığını belirtti.
Gençlerin, daha iyi bir dünyada
yaşamak istiyorlarsa önce daha iyi bir insan olmak için çaba göstermeleri
gerektiğini söyleyen Naymansoy, hâlen toplum yararına etkinliklerine ve
bilimsel çalışmalarına devam etmektedir.
ESERLERİ:
Ben Nasıl Bir Yurttaşım? (2003),
English for Economics and Management (2003), Eskişehir’e Emek Veren Kadınlar (2007),
Türkiye’de Bilim ve Kadın Kongresi Bildirileri (2009, Editör) , Atatürk’ün
Mühendis Kızları (2010), Bilimde Cumhuriyet Kadınları (2011), 50 Öncü Türk
Kadını (2012), Remziye Hisar - Türk Kimyasının Ana Kraliçesi (2012), Türk
Felsefesinin Öncülerinden Tezer Taşkıran (2013), Eskişehir’e Emek Verenler
(2014, 2019), Herkes Çevreciyim Der Ama… (Aralık 2014, Şubat 2018,), 50 Öncü
Türk Kadını - 50 Frontier Turkish Women (Türkçe-İngilizce, 2015), Gölgeden
Gerçeğe (Temmuz 2019), “’Ben...’ (Eylül 2020)”, Korona’lı Günlerimiz (Eylül
2020, Şubat 2021), İnanırsan Başarırsın (Eylül 2021), Anıtkabir’deki Kadın Eli,
(Mart 2022)
KAYNAKÇA:
Hayat Dolu Kızlar Tiyatrosu
(Milliyet Gazetesi, 07 Mart 2005),
Anıtkabir’e Kadın Mühendisin
Fotoğrafı Asılacak (Sabah G., 29 Aralık 2008),
Kadın Mühendisin İlham Veren
Hayatı, (Oksijen Gazetesi, 27 Mayıs 2022),
Doç. Dr. Günseli Naymansoy – Bilgi
Teyidi (Eylül 2017, Mayıs 2022).