Halkbilim araştırmacısı, akademisyen, Türk Halk Edebiyatı Profesörü, yazar. 18 Ocak 1943, Erdek / Balıkesir doğumlu. Asker, siyaset ve devlet adamı Alparslan Türkeş’in kızı. İlköğrenimini Çankırı, İstanbul ve Ankara’da okuyarak tamamladı. Ortaöğrenimine İstanbul, Washington (ABD), Elazığ ve Ankara’da devam ettikten sonra 1961-62 öğrenim yılında Isparta Şehit Ali İhsan Lisesinden mezun oldu. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (1968) mezunu. Erzurum Erkek Lisesinde edebiyat öğretmeni olarak (1968) göreve başladı.
Aynı yıl Atatürk Üniversitesi Fen
Edebiyat Fakültesi Türk Dili Edebiyatı Bölümüne Halk Edebiyatı asistanı olarak
atandı. “Elazığ Masalları: Metin-İnceleme” adlı teziyle doktora öğrenimini (1973) tamamladı. Bir yıl
sonra öğretim görevlisi olarak Hacettepe Üniversitesi Sosyal ve İdarî Bilimler
Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümüne geçti. “Âşık Geleneği ve Rüya
Motifi” adlı teziyle doçent (1980) oldu. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim
Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümüne Türk edebiyatı profesörü olarak
(1987) oldu.
Hacettepe
Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Türk Halk Bilimi
Anabilim Dalı Başkanlığı görevini (1985-91) yürüttü. Hacettepe
Üniversitesindeki görevine geri döndü (1990). Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü
Başkanı seçildi (1991) ve bu görevden emekli oldu. Sonraki yıllarda hayatını ve
çalışmalarını Ankara’da sürdürdü.
Çeşitli
kurumların kültür ve eğitim faaliyetleri ile ilgili komisyon ve komitelerinde
görev aldı. 1992 yılından itibaren Edebiyat Fakültesi Senato temsilciliği
yaptı. Lisans ve lisansüstü seviyede; folklor teori ve derleme metotları, âşık
edebiyatı, Türk halk tiyatrosu, Türk halk müziği gelenekleri ve görenekleri,
tekke edebiyatı, Türk el sanatları, Yunus Emre, Karacaoğlan, Türk kültürünün
yapısı ve tabiatı, yaratıcı yazarlık gibi çeşitli konularda dersler verdi.
Yurtiçinde ve yurtdışında pek çok bilimsel toplantıya konuşmacı olarak katıldı.
1986’da Başbakanlık Basın Yayın Enformasyon Genel Müdürlüğünde danışman
olarak görev yaptı ve “Türkiye
ESERLERİ:
Elazığ
Masalları (1975), Âşık Tarzı Şiir
Geleneği ve Rüya Motifi (1986), Bir Kültür Unsuru Olarak Folklor (1990).
KAYNAKÇA:
İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, 2007), Umay Günay
kitapları (İnternet kitapçıları, 19.01.2019).