Deneme ve eleştiri yazarı. 27 Eylül 1947,
Adana doğumlu. Naci Güven imzasını da kullandı. Babasının (Nurettin Ergüven)
ressam olması, diğer sanat dallarına ve sanatçılara olduğundan daha fazla
görsel sanatlara ve görsel sanatçılara yakın durmasında etkili oldu. Münih
Devlet Müzik Akademisinde şan ve opera öğrenimi gördü (1967-77). Dönüşünde Gılgameş, Macbeth, Fidelio, Don Giovanni gibi tiyatro eserlerini sahneledi. Çalışmalarını
İzmir’de sürdürdü. Yazdığı ressam monografileri ve eleştirileriyle tanınmıştır.
Edebiyat, müzik, fotoğraf
ve resim üzerine yazı ve eleştirileri 1974’ten itibaren Filarmoni Çağdaş
Eleştiri, Adam Sanat, Argos, Gergedan, Sanat Çevresi, Sanat Dünyamız vd.
dergilerde yayımlandı. Pusudaki Ten adlı eseri 1998’de müstehcen görülerek
toplatıldı. 1982 Gösteri Dergisi Deneme Ödülü birinciliğini, 1999 Sezer Tansuğ
ve TÜYAP Yılın Eleştirmeni ödüllerini aldı. Ressam monografileri, söz konusu
ressamlar üzerine araştırma ve inceleme yapacak olanlar için kaynak kitap olma
özelliğini taşımaktadır.
“Çeyrek yüzyılı aşkın
bir süredir çeşitli dergi ve gazetelerde yazan Mehmet Ergüven’in bu süre
zarfında on dört kitabı yayımlandı. Gösteri dergisinin 1982 yılındaki deneme
yarışmasında birincilik ödülünü kazanan yazar, bu türe duyduğu özel ilgiyi
kendisiyle tanışma arzusuna bağlıyor. Deneme, sabit doğruyu yıkmanın en
kestirme yolu, ona göre.” (Dinçer Sezgin)
“1982 yılında Gösteri dergisinin eleştiri
yarışmasını kazanarak yazı dünyasına giren ve geçen sürede küçümsenemeyecek bir
toplama erişen (14 kitap) Mehmet Ergüven’i nereye oturtmak gerekir? Şunu hemen
vurgulamalıyım: Ergüven Renkle Ses Arasında (1987) ve Mavi Sakal Haklı (1991)
adlı ilk iki kitabında müzikten edebiyata, operadan resme çeşitli ve farklı
alanlarda kalem oynatıyor ve bir kültür eleştirmeni olarak beliriyordu. Ama
giderek onun görme sorununa odaklandığına ve giderek resim sanatına yöneldiğine
tanık olduk. Neşet Günal, Neşe Erdok, Devrim Erbil, Mustafa Horasan, Alp Tamer
Ulukılıç, Ahmet Yeşil gibi ressamlar için çıkarılan kitaplara yazdığı
açıklayıcı yazılarla belirginleşti. Burada yeri gelmişken eleştirel bir vurgu
gerekir: Ergüven, bu oylumlu yazılarının yanı sıra birçok ressamın sergi
kataloglarının yazarı olarak da tanındı. (...) Ergüven, görme ve yorum
sorunlarıyla didişmesi sırasında, çağının düşünsel ufkuyla temasını
yitirmemeyi, sanatın sorunlarını dünyanın sorunlarından ayırmamayı bildi. (...)
Mehmet Ergüven’in müzikten sinemaya, fotoğraftan resme geniş bir alanı kuşatan
denemelerinin önemli olduğunu ve okunması gerektiğini düşünüyorum. Ufuk açıcı,
düşündürücü ve kışkırtıcı yazılardır hepsi.” (Ahmet Oktay)
ESERLERİ:
DENEME-ELEŞTİRİ: Sesle Renk Arasında
(1987), Mavi Sakal Haklı (1991), Yoruma Doğru (1992), Sırdaş
Görüntüler (1995), Pusudaki Ten (1998), Görmece (1998), Gölgenin
Ucunda (2001), Kurgu ve Gerçek (2003).
MONOGRAFİ: Mustafa Horasan (1995), Ergin
İnan (1995), Devrim Erbil (1995), Alp Tamer Ulukılıç (1996), Neşet
Günal (1996), Neş’e Erdok (1997), Ahmet Yeşil (2000).
HAKKINDA: Doğan Hızlan / Ressama ve Resme
Bakmak (Hürriyet, 15.5.1993), Enis Batur / Söyleşi (Cumhuriyet Kitap,
29.10.1998), Mehmet Yılmaz / Gösterdiğin Gördüğün Kadardır (Cumhuriyet Kitap,
24.12.1998), Bedri Karayağmurlar / Görmece-Göstermece (Cumhuriyet Kitap,
29.4.1999), Dinçer Sezgin / Ses ile Görüntüye Bölünmüş Bir Yazar: Mehmet
Ergüven - Ahmet Oktay / Eleştiriden Yoruma, Yorumdan Eleştiriye - Celâl Soycan
/ Pusu Sır Ten Gölge Yorumcusu - Kaya Özsezgin / Mıknatıslı İğneler Dizisi -
Aydın Ayan / Her Hakkı Saklıdır (!) (Cumhuriyet Kitap, 12.4.2001), TBE
Ansiklopedisi (c. 1, 2003).
