Asker, devlet ve siyaset adamı (D. 1882,
Salacak / Üsküdar / İstanbul – Ö. 10 Ocak 1968, İstanbul). Son Osmanlı Meclis-i Mebusanı ile
Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) Birinci Dönem Yozgat Milletvekilli İsmail Fâzıl Paşa’nın oğlu, Nâzım
Hikmet’in büyük dayısıdır. İlk ve orta öğrenimini Erzincan ve Beşiktaş Askerî
Rüştiyesi’nde, lise öğrenimini Kadıköy Saint Jozef Fransız Lisesi’nde tamamladıktan
sonra 13 Mart 1899’da girdiği Harbiye Mektebi’ni 9 Ocak 1902’de piyade teğmen
rütbesi ile bitirdi ve kurmay sınıfına ayrıldı. Erkân-ı Harbiye Mektebi (Harp
Akademisi)’nde öğrenciyken üsteğmenliğe yükseltildi ve 11 Ocak 1905’te buradan
Kurmay Yüzbaşı rütbesi ile mezun oldu. Beyrut’taki çeşitli birliklerde ve 1906
Haziran ayından itibaren Selanik’teki 3. Ordu Sahra Topçu Alayı’nda görev
yaptıktan sonra Örnek Sahra Topçu 15. Alay Tabya öğretmenliğine atandı. 13
Eylül 1907’de Karaferya bölgesinde ayaklanan Rum ve Ulah çetelerine karşı
yapılacak harekât için Karaferya Bölge Komutanlığı’na atandı. Bu ayaklanmanın
bastırılmasından sonra 3. Süvari Tümeni Kurmay Subaylığı’yla görevlendirildi.
Oradan bir yıl kadar sonra Roma Elçiliği Askerî Ataşeliğine gönderildi. Eylül 1911’de İtalya ile savaş durumuna girilmesi üzerine
yurda döndü, bu
savaş için oluşturulan
Batı Ordusu Kurmay Subaylığı’na verildi. 1911’de binbaşılığa yükseltilerek,
Mebusan Meclisi’nde kurulan özel komisyona Trablusgarp Savaşı hakkında bilgi
vermek üzere İstanbul’da alıkonuldu.
Ali Fuat Bey, 11 Haziran 1912’de özel bir görevle Avrupa’ya
gönderildi. Görev dönüşü, vekâleten Yanya Kolordu Kurmaylığı’na atandı.
Ardından görevlendirildiği 23.
Nizamiye
Tümeni Komutanlığı ile Bista ve Pijanı savaşlarına katıldı. 1 Mart 1913’te Yanya savunması sırasında
yaralanarak tutsak edildi. Kasım ayında serbest bırakıldıktan
sonra Genel Kurmay 2.
Şube’de
görevlendirildi ve aynı zamanda tutsakların değiştirilmesi için kurulan
komisyonda görev yaptı. 8 Ocak 1914 tarihinde 8. Kolordu
Kurmay Başkanlığına atandı ve Balkan Savaşı (1912-13)’ndaki başarısından dolayı
yarbaylığa
yükseltildi. Birinci Dünya Savaşı (1914-18) seferberliğinin ilânı üzerine 19 Eylül 1914’te 8. Kolordu 25. Tümen Komutanlığı’na
atandı. Birinci Kanal Taarruzundaki başarısı üzerine Türk ve Alman Savaş
madalyasıyla ödüllendirildi ve13
Aralık
1915’te albaylığa
yükselerek 14. Tümen Komutanlığına atandı.
Albay Ali Fuat Bey, tümeniyle birlikte
11 Haziran 19l6’da 2. Ordu emrine girerek Kafkas Cephesi’ne hareket etti,
Çapakçur’daki çatışmalara katıldı. 1917’de Bitlis ve Van cephelerindeki 5.
Tümen Komutanlığına, 2. Ordu Kurmay Başkanlığına, 20. Kolordu Komutanlığına
nakledildi. Filistin Cephesi’ndeki savaşlarda gösterdiği başarıları takdir
edilerek 21 Aralık 1917’de mirlivalığa (tümgeneral) yükseltildi. Filistin
Cephesi’ndeki görevi 1918 Haziran ayına kadar sürdü. Mustafa Kemal Paşa’nın Mütareke
(30 Kasım 1918)’den sonra Yıldırım Orduları Komutanlığı’ndan alınması üzerine
Ali Fuat Paşa bir süre 7. Ordu Komutanlığına vekâlet etti.
25 Şubat 1919’da 20. Kolordu Komutanlığı’na
atanarak İstanbul’dan ayrıldı ve yeni görev yeri olan Konya’ya gitti. Mustafa
Kemal Paşa’nın 19 Mayıs’ta Samsun’a çıkmasından sonra karargâhını Ankara’ya
nakletti.
Ali Fuat Paşa, 8 Haziran’da Ankara’ya
gelen Rauf Bey’i karşılayarak 12 Haziran’da birlikte Amasya’ya hareket
ettiler. Amasya’da Mustafa Kemal’le buluşarak; vatanın bütünlüğü ile milletin
bağımsızlığının tehlikede olduğunu vurgulayan Amasya Genelgesi’ni imzaladılar.
28 Ağustos 1919’da İstanbul Hükümeti tarafından görevden alındı. Ancak Mustafa Kemal Paşa’nın Sivas’tan verdiği talimata
uyarak görevini bırakmadı. Sivas kongresinin kararıyla, 9 Eylül 1919 tarihinde
“Batı Anadolu Umum Kuvây-ı Milliyye Komutanı” olarak görevlendirildi.
Ali Fuat Paşa, TBMM’nin I. Dönemi için
yapılan seçimde Ankara’dan milletvekili seçildi. Ancak Geyve Cephesinde
görevde olduğu için Meclise katılamadı. 11 Mayıs 1920’de İstanbul’daki Divan-ı
Harp tarafından Mustafa Kemal Paşa, Kara Vâsıf, Ahmet Rüstem, Dr. Adnan Bey ve Halide Edip Hanım ile birlikte gıyabında idama
mahkûm edildi. Bolu yöresindeki ayaklanmaların bastırılmasından sonra 23
Haziran’da Ankara’ya döndü. 25 Haziran’da Batı Cephesi Komutanlığına atanarak
Eskişehir’de karargâh kurdu. Yunan ileri hareketi karşısında cephede bir
savunma hattı kurmaya çalıştı... 9 Kasım 1920 tarihinde İcra Vekilleri Heyeti
kararıyla Moskova Büyükelçiliğine atandı. Moskova’da bulunan İktisat Vekili Yusuf Kemal ve Sinop
Milletvekili Rıza Nur beylerle birlikte “Türkiye
- Sovyet Rusya Dostluk ve Kardeşlik Anlaşması”nı imzaladılar. Bu anlaşma ile Doğu
Cephesinde barış sağlanmakla birlikte Rusya’nın iktisadî ve malî yardım yapması
da sağlandı. Ancak, Elçiliğimizin Rus gizli polisi tarafından
basılıp aranması, Rusya’ya protesto notaları verilmesine yol açtı. Ankara
Hükümeti’nin Rus Elçisine verdiği nota dostluk teminatıyla karşılanmasına karşın,
Ali Fuat Paşa yurda döndü ve ısrarlara karşın Moskova’ya dönmedi ve yasama
görevine başladı. Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Grubunun Başkanlığına,
ardından 1922 yılı sonuna doğru TBMM İkinci Başkanlığına seçildi.
24 Eylül 1923 tarihinde ferikliğe
(korgeneral) yükseltilen Ali Fuat Bey, TBMM’nin II. Dönemde yeniden Ankara
Milletvekili seçildi, 21 Ekim 1923’te 2. Ordu Müfettişliğine atandı. 30 Ekim
1924 tarihinde Ordu Müfettişliğinden çekildiğini ve milletvekili olarak
çalışacağını bildirdi. Cumhuriyet’in ilanından sonra kurulan Terakkiperver
Cumhuriyet Fırkası’nın kurucuları arasında yer aldı. Bu fırkanın 3 Haziran
1924 tarihinde Bakanlar Kurulu kararıyla kapatılması üzerine bağımsız olarak yasama
görevini sürdürdü. Mustafa Kemal Paşa’ya suikast girişimi (İzmir
Suikastı, 17 Haziran 1926) olayında, tutuklanarak İzmir’e
gönderildi. İstiklâl Mahkemesi’nde yargılanarak aklandı. 15
Temmuzda serbest kaldıktan sonra Meclisteki görevine döndü ve 5 Aralık 1927
tarihinde emekliye ayrıldı.
Ali Fuat Cebesoy, TBMM’nin III.
Dönem seçimlerine katılmadı. IV. Dönemde boşalan bir milletvekilliği için
yapılan seçimde (10 Haziran 1933) Konya’dan bağımsız milletvekili oldu. Yasama
görevini sonraki dönemlerde İstanbul Milletvekili olarak sürdürdü. Refik Saydam Hükümetinde Nafıa Vekili (Bayındırlık
Bakanı, 1939-42) Şükrü Saraçoğlu Hükümetinde
yeniden Nafıa Vekili (1942-43) ve aynı hükümette Münakalât Vekili (Ulaştırma
Bakanı, 1943-48) görevlerinde bulundu. 30 Ocak 1948’de seçildiği TBMM
Başkanlığından 1 Kasım 1948’de ayrıldı. 27 Mayıs 1960 tarihinden sonra
politikadan tümüyle çekildi. Öldüğünde, Geyve - Ali Fuat Paşa İstasyonu’nda
hazırlanan özel mezarlıkta toprağa verildi.
Bağımsızlık Savaşı’ndaki büyük
hizmetleri nedeniyle takdirname ile ödüllendirilmiş, 23 Mart 1924 tarihinde
TBMM Genel Kumlunda yapılan törenle madalyaları takılan ilk 25 kişi arasında “Kırmızı
-Yeşil Şeritli İstiklâl Madalyası” almaştı. Cebesoy bekârdı, Fransızca ve
Almanca bilirdi. Askerlik ve savaş konusu ile anı türünde kitapları
vardır.
ESERLERİ:
Büyük Harpte Osmanlı İmparatorluğunun
1916–1917 Senelerindeki Vaziyeti (tsz), Birüssebl-Gazze Meydan Muharebesi (1938), 20’nci
Kolordu (1938),
Millî Mücadele Hatıraları (1953),
Moskova Hatıraları (1955),
Siyasî Hatıralar (2 cilt, 1957–1960), Sınıf
Arkadaşım Atatürk (1967), Büyük Zaferden
Lozan’a Siyasi Hatıralar 1-2 (Yay. Haz:
Osman Selim Kocahanoğlu, 2002), Kuva-yı
Milliye’nin İçyüzü (Yay. Haz: Osman Selim Kocahanoğlu, 2002), Lozan’dan Cumhuriyete-Siyasî Hatıralar 1-2 (Yay.
Haz: Osman Selim Kocahanoğlu, 2002).
HAKKINDA:
Ali Fuat Cebesoy / Siyasi Hatıralar (1957),
Afşin Oktay-Kemal Bağlum / Biyografiler Ansiklopedisi (1959), Ayfer Özçelik /
Ali Fuat Cebesoy Hayatı ve Faaliyetleri (AÜ Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü
doktora tezi, 1989), TDV İslâm Ansiklopedisi (c. 7, 1993), Kemal Öztürk / İlk
Meclis (Belgesel, 1999), Elif Yılmaz / Atatürk’ün En Yakın Silah Arkadaşı Ali
Fuat Cebesoy’un Tüm Hatıraları Elimizde Artık (Cumhuriyet Kitap, 9 Mayıs 2002).