Günel Altıntaş

ŞAİR DOSTLARIMLA

Ataol BEHRAMOĞLU

Benim için hepsi değerli bu kitapların, bu dostlarımın hangisinden başlamalı. Belki en son gelen iki tanesinden, kuşakdaşım Günel Altıntaş’ın “Sevdalı Nehir” ve “Sözcük Tatlısı” adlı şiir kitaplarından…

Sözü uzatmaya ne gerek var… Günel Altıntaş bir şiir şövalyesidir bence… İşte yıllar sonra yayımladığı iki kitapla, Nâzım’dan, Orhan Veli’den, İkinci Yeni’den damıttığı, çağdaş şiirimizin en güzel, en soylu sesleri yayılıyor… Günel bu kitaplarıyla beni, her şeyimizin şiir olduğu, şiirle soluk alıp verdiğimiz 1960’lı yıllara götürüyor… Onca güzel şiir arasından seçim yapmak çok güç, ama ister istemez bir tanesiyle yetinip “Sevdalı Nehir”deki “Kırçıl”ı birlikte okuyalım:

“Günün olmadık bir saatinde”/adımı fısıldıyor birisi/dönüp bakıyorum/gözümün ısırdığı bir kırçıl kedi/…/ Kara değil miydi yıllar önce/aramızdan bıçak gibi geçen bu hayvan/pişmanlıkla yoğururken insanı zaman/demek biz gibi yaşlanmış o da/…/Kaldırıp atıyorum elimdeki bardağı/o hain uğursuz kediye/gözlerin açıyor çiçek çiçek/bardağın düştüğü yerde”

KAYNAK: Ataol Behramoğlu / Şair Dostlarımla (Cumhuriyet Dergi, Pazar Söyleşileri,  17.06.2012).

SEVDALI NEHİR

Sedat UMRAN

Günel Altıntaş’ı bundan aşağı yukarı otuz yıl öncesi yayınlanmakta olan şiirleriyle tanıdım. O zamanlar bu şairimiz gerek şiirleriyle, gerekse çeşitli eleştiri yazılarıyla dikkatleri üzerinde toplamaktaydı.

Şimdi uzun bir aradan sonra şiirlerini bir araya getiren Sevdalı Nehir’i bize sunmuş bulunuyor.

Günel Altıntaş bu kitabındaki seçilmiş şiirleriyle bize şair kişiliği üzerine bazı ipuçları vermektedir.

İlk göze çarpan özelliği şiirini çağdaş bir duyarlığa ayarlaması ve kitabının arka sayfasında belirttiği üzere, erotik ağırlıklı şiirler yazmasıdır. Onun ilginç arayışlarıyla şiirimizin erotik şairler çizgisinde yeni zenginlikler katmaya çalıştığı söylenebilir. Bu tür şiirlere biz 2. yeni akımının bir temsilcisi olan Cemal Süreya’nın kitaplarında rastlıyoruz.Bir de Turan Oflazoğlu’nun biricik şiir kitabı olan Sevgi Hakanı’nda bu türün başarılı örneklerini görmekteyiz.

Günel Altıntaş şair olarak içinde fırtınalar barındıran ve gerilim yükü taşıyan, yani çelişkilerini en uç noktalarına kadar yaşayarak onlara şiirsel bir anlam kazandıran bir şairimiz değil. O denilebilir ki dengeli bir ruhun kendisine dikte ettirdiklerini şiirleştirmiştir. Onun şiiri çağdaş bir duyarlılığa ayarlı sıradan bir şair olmadığı halde içinde bulunduğu orta çizgiyi pek zorlamak ihtiyacını duymayan bir şiirdir. Bununla birlikte kitapta tesbit ettiğimiz İlinti, Kuyudaki Yusuf, Alabora, Geldim gibi bir çok örneklerle iyi bir şairle karşı karşıya olduğumuzu bize kanıtlamaktadır.       

Her şair mizacının ona dikte ettirdiklerini söyleme dönüştürmekle yükümlüdür. Metafizik dünyalara açılamaması onun mizacının gereğidir. Her şair sınırlarını ne denli zorlarsa zorlasın yapaylığa düşmeden, mizacının çizdiği dairenin dışına pek çıkamaz. Günel Altıntaş’ın şiiri tıpkı 2. Yeni Akımın mümessillerininki gibi duyuma dayalıdır. Şiiri bir ide’nin bedenleşmesi değildir, zaman zaman angaje (politik) bir çizgide de kalem oynatmıştır. Bilinçaltının tehlikeli güçlerini kozmik bir dünyaya dönüştürmek gibi bir amacı yoktur. O kültürden çok hayatın içinden çekip çıkardığı şiirlere kendi damgasını vurmuştur. Emsalleri arasında Sevdalı Nehir, aranan sevilen bir şiir kitabı olacaktır. Günel Altıntaş’ın Aforizmalar’daki keskin zekâsından bazı kıvılcımlar şiirlerine ayrı bir renk katmaktadır.

Bir dönemin şiirlerini inceleyenler, Günel Altıntaş’ın şiirlerini de anımsamak zorunda kalacaklardır. Bu şiirin daha da boyutlandırılması ve her bakımdan daha da zenginleştirilmesi beklenebilirdi. Belki de onun eleştirilelecek yanı budur.  Biz yine de şiir cevherinin güçlükle ele geçirildiği bir ortamda Günel Altıntaş’a çok güzel bazı şiirleri için teşekkür borçluyuz.

KAYNAK: Sedat Umran / Sevdalı Nehir (Yedi İklim, Sayı 100, Temmuz 1988).