İslâm bilgini (D.?, Harput [Elazığ] - Ö. 1902). Ünlü
bilgin Ömer Naimî’nin oğlu. İcazetini babasından aldı. Daha talebe iken diğer
medrese öğrencilerine hocalık yaptı. Yusuf Kâmil Paşa tarafından Harput’ta
yaptırılan medresenin müderrislik ve mütevelliliğine atandı. Üç dilde şiirler
yazdı. Tasavvufta İdrisî tarikatından halkı irşad için icazet (diploma) aldı.
BAŞLICA ESERLERİ:
Netâyicü’l-Ebkâr fî
Hâşiyeti’n-Netâyici’l-Efkâr, es-Samtü’l-Abkarî fî Şerhi İkdü’l-Cevherî,
el-Hâşiyetü’l-Cedîde, el-Hallü’l-Mükemmel, el-Cevâbü’l-Vezîr fî Hurmeti
İmtinâi’l-Hacc, Saf-vetü’l-Efkâri’l-Ulemâ fî İsbâti İlmi Nebiyyinâ bi’l-Esmâ,
Mükhiletü’l-Ebsâr fî Rü’yeti’l-Hilâl bi’n-Nehâr, Buğyetü’l-Kasîd fî Cevâbi’l - Es’ileti’l -
Vârideti min Amid,
el-Burhânü’l-Münevver fî Tahrîmi’t-Tasvîr ve İftinâi’l-Musavvir, Tahmîsü
Kasîdeti’l-Münferice.
HAKKINDA: Bursalı Mehmed Tahir /
Osmanlı Müellifleri I (1972).
