İslâm
bilgini, müftü. 1930, Savur / Mardin doğumlu. “Türkiye’nin Müftüsü” lakabıyla
tanınmaktadır. Özel medrese öğrenimi ile yetişti. On iki yaşlarında Suriye’ye
giderek sekiz dokuz yıl kadar M. Latif Amudi’den, Türkiye’de her ikisinin de
ismi Abdülvehhab olan hoca efendilerden ve Nurşin’den Şeyh Maşuk Efendi’den
ders aldı. Öğrenimi sırasında Sarf, Nahiv, Mantık, Münazara, Belâğât, Kelâm,
Fıkıh Usulü ve Fıkıh, Tefsir Usulü ve Tefsir, Hadis Usulü ve Hadis okudu.
Halfeti,
Kızıltepe (1959-66), Urfa (1966-76) müftülükleri ile Diyanet İşleri Başkanlığı
Haseki Eğitim Merkezinde Fıkıh ve Tefsir hocalığı yaptı. Makalelerini çeşitli
gazete ve dergilerde yayımladı. Türkçe ve Arapça eserleriyle dünya çapında
tanınmış âlimlerimizdendir. 1992’de Harran Üniversitesi Rektörlüğü tarafından
kendisine fahrî doktorluk payesi verildi.
ESERLERİ:
Büyük
Şafiî İlmihal, Günümüz Meselelerine Fetvalar
(2 cilt,), Tenvir-ül Kulûb (Arapça), er-Resul (Arapça), er-Risaletü’l-Ahmediyye
(Arapça) el-Mucizatü’l-Kur-’aniyye (Arapça), Reidü’ş-Şebal
(Arapça), Nesefi Tefsiri Haşiyesi (Arapça), Erbain-i Neveviye Şerhi,
İslâmın Sesi, Şafiî Cep İlmihali.
KAYNAK: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, 2007).
