İslâm bilgini (D. ?, Maraş - Ö. 1698, Maraş). Osmanlı bilginleri
içinde ilmî ihatasıyla (tam ve mükemmel bir şekilde anlama) tanındı.
İlköğrenimini Maraş’ta yaptıktan sonra Tefsîr-i Tibyân müellifi Mehmed Efendi
ve Dârendeli Hamza efendilerden icazet (yeterlilik, diploma) aldı. Bir süre
memleketine döndükten sonra Şam’a gitti ve Abdülganî en-Nâblûsî’den hadis,
tefsir (Kur’an-ı Kerimi’i açıklama) ve tasavvuf ilimlerini öğrendi, icazet
aldı. Maraş’a döndü ve öğrencilere ders verdi.
BAŞLICA ESERLERİ:
Aynü’l-Hayât fî Beyâni’l-Münâsebât fî Sûreti’l-Fâtiha, Risâle fî
Âyâti’l- Müteşâbihât, Risâle fî Îmâni Vâlideyi Resûli’llâh, Gâyetü’l-Burhân fî
Tefsîri Âyeti’l-Kürsî, Teshîlü’l-Ferâiz, İsmetü’l-Ezhân, Sübhatü’l-Kadr fî
Medhi Meleki’l-Kadîr, Selsebîlü’l-Meânî, Tavzîhü Zübdeti’l-Menâzir,
Nehrü’n-Necât fî Tafsîli Ayni’l-Hayât, Andelîbü’l-Menâzır, Risâle fî
Tecdîdi’l-Îmân, Câmiü’l-Künûz, Risâle-i Âdiliye, Tehzîbü’l-Kırâe (33 cüz),
Risâle fî İtlâfi’l-Kilâbi’l-Muzırra, Tertîbü’l-Ulûm.
KAYNAK: Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı Müellifleri I (1972), İhsan Işık / Resimli ve Metin
Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).