İslâm
bilgini (D. ?, Kırşehir - Ö. 1751). Tam adı Mevlâna Mehmed b. Veli b. Resûl.
“Mir’ât Muhaşşîsi” unvanıyla şöhret buldu. İzmirî lakabı, uzun yıllar
İzmir’de yaşamış olmasından dolayıdır. İlköğrenimini memleketinde aldıktan sonra
İstanbul’a gitti. Çeşitli bilginlerden ders okuyup icazet (diploma) aldı.
Yapılan bir davet üzerine İzmir’e giderek burada ders okuttu. Bir müddet sonra,
derin ilmî bilgisi dolayısıyla kendisine müftülük görevi verildi. Ömrünün
sonuna kadar İzmir’de müderrislik, müftülük yaparak ve eserlerini yazarak
yaşadı
ESERLERİ:
Kadı
Beyzavî Tefsirine Hâşiye, Mir’ât Hâşiyesi, Hizbü’n-Nasr Şerhi Celîlü’l-Kadr,
Eşbah Şerhi, Delâilü’l-Hayrât Şerhi, Zübde-i İlm-i Kelâm, Zuhru’l-Müteehhilîn,
Mesâil-i Hilâfiyât, Hİdâyetü’l-Hikmet Hâşiyesi, Fenârî Hâşiyesi,
İmtihânü’l-Ezkiyâ Hâşiyesi, Risâle-i Birgivî Şerhi, Şerhü Akâid-i Cedîd,
Şemâil-i Tirmizî Şerhine Hâşiye, Muhtasarü’l-Müntehâ Şerhi, Lübbü’l-Lübâb Şerhi
Hâşiyesi, Muhtasaru İbn Hâcib Şerhine Hâşiye.
HAKKINDA: Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı Müellifleri I
(1972).
