Hattat, şair (D. 1842, İstanbul – Ö. 1889, Ayvacık / Samsun).
Müneccimbaşı Osman Saip Efendi’nin oğludur. Annesi Naili Abdullah Paşa’nın
torunlarından şair Nebil Mehmet Bey’in kızı Şerife Samiye, onun da annesi
Şeyhülislâm Âşir Efendi’nin oğlu Mehmet Hafid Efendi’nin kızı Şerife Nakiye
Hanım’dır. Teyzesi Şeref Hanım da şairdi. Sıbyan Mektebinde (ilkokul) okudu.
1852 yılında İstanbul rüusu (bir ilmiye sınıfı derecesi) kendisine verildi.
Yenikapı Mevlevihanesi Şeyhi Osman Salâhuddin Dede Efendi’den Mevlevî külâhı
giydi. Bu dergâhta ney üflemesini öğrendi. On üç yaşında Kur’an-ı Kerim’i
ezberledi. Valide Rüştiye Mektebinden diploma aldıktan sonra ta’lik hattı (bir
güzel yazı şekli) eğitimi aldı. Ayrıca özel dersler görerek kendini yetiştirdi.
Külliyât-ı Mîri Nebil adını verdiği bir divanı vardır.
“Nebil Bey, yaratılış itibariyle gözü tok, zevk ve eğlenceye
düşkün, rahat hareket eden zarif biriydi. Vefatında aile efrafından
(bireylerinden) da kimse bulunmadığı için eserleri başkalarının eline geçti.
Şiirlerinin bir kısmını dostu Vasıf Bey, “Külliyât-ı Mîri Nebil” ismiyle
topladı. Bu divan, daha sonra Nebil Bey’in oğlu Galip Bahtiyar Bey’in eline
geçti. Eserin her sayfası yirmi beş beyitten oluşur, 124 büyük sayfadan
ibarettir. Beyitlerinin toplamı 2793’tür. Külliyat, bir tevhit ve na’t ile
başlamaktadır.” (Trabzonlu
İhsan Bey)
KAYNAK: İbnülemin Mahmut Kemal İnal / Son
Asır Türk Şairleri (c. 2, s. 1160,1988), Nail Tan - Özdemir Tan / Gurur
Kaynağımız Kastamonulular IV (2005), İhsan Işık /
Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi
(2. bas., 2009).
