Mehmed Emin Feyzî

Yazar, Şair

Ölüm
06 Mayıs, 1929
-
Eğitim
Askerî İdadîye

Şair ve yazar (D. 1862, Süleymaniye [Şimdi Irak yönetiminde] - Ö. 6 Mayıs 1929). İptidaî (ilk) ve Rüştiye (ortaokul) öğrenimini memleketinde gördü. Bağdat’ta Askerî İdadîye (lise) girdi. Burayı bitirdikten sonra İstanbul’da, Mühendishânenin Topçu kısmından 2 Temmuz 1882’de mezun oldu. Bağdat Askerî Rüştiyesinde dilbilimi, Mülkiye Rüştiyesinde matematik ve coğrafya öğretmenliği yaptı. 14 Mayıs 1885’te yüzbaşı oldu. Kuleli İdadîsinde kitabet (yazma) öğretmenliği yaptı. Nisan 1892’de kolağalık rütbesiyle Bağdat Askerî Rüştiyesi müdürlüğüne atandı. Ardından Bağdat Topçu Alayı Binbaşılığına terfi ettirildi. Nisan 1911’de miralay (albay) rütbesine yükseltildi. “Edebiyat ve riyaziyat ile uğraşıp görevini ihmal etmek” suçlamasıyla emekliye sevk edildi. Daha sonra Musul Belediyesinde mühendislik yaptı. İstanbul üzerinden Avrupa’ya geçti. Birinci Dünya Savaşının çıkmasıyla Ağustos 1914’te İstanbul’a döndü. Hayatının sonlarına doğru sığındığı Darülacezede (Güçsüzler Yurdu) öldü. Paris Beynelmilel Tarih Cemiyet-i İlmiyesi üyesiydi.

ESERLERİ:

ŞİİR: Şuâât.

DİĞER: Eser-i Hayât-ı Feyzî (otobiyografi), Hava-yı Nesîmî, İcmâl-i Netâyic, Tefrika-i Riyâziye, İlm u İrâde, Encümen-i Edîbân (Kürtçe), Şuûn-ı Kürdistan (Türkçe, Bâbân aşiretinin tarihi).

KAYNAK: İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c. I, 1999), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör