Gazeteci, öykücü (D. 1909, İstanbul – Ö. ?).
Heybeliada Bahriye Mektebini bedensel yetersizlik nedeniyle yarım bırakarak,
1925’te Yüksek Muallim Mektebinin tarih bölümüne girdi. Ancak burayı da
bitirmeden öykücü Sadri Edhem’in teşvikiyle Son Telgraf’ta muhabirliğe
başladı. 1934’e kadar İstanbul gazetelerinde çalıştıktan sonra Ankara’ya
giderek Matbuat Umum Müdürlüğüne girdi. Tan, Vatan, Tasvir, Akşam gazetelerinin
Ankara muhabirliğini yaptı. 1944’te İstanbul’a dönerek, bir süre Tan’ın yazı işleri müdürlüğünde bulundu.
Karikatürist Ramiz ile Mizah dergisini, M. Faruk Gürtunca ile Devran’ı
çıkardı; Refik Halit Karay’ın Aydede’sinde yazı işleri müdürlüğü yaptı,
daha sonra Yeni Sabah’a yazdı. 1959’da M. Faruk Gürtunca’nın Ülkü
müesseselerine genel müdür oldu.
Her Gün gazetesinde “Sapantaşı” başlıklı fıkralar yazdı. Nevres Baba
ve Aşkın Ölümü gibi yirmiden fazla romanı gazetelerde imzasız olarak
tefrika edildi. Öykü ve romanları dışında üç perdelik komedisi Şeriatcasına
halkevlerinde sahnelendi. Şiirlerini yayımlamadı, ancak bazı şiirleri
bestelendi. Bunlardan en ünlüsü Osman Nihat Akın’ın nihavent makamında
bestelediği Kalbimdeki Son Aşka İnerken Yine Perde’dir.
ESERLERİ:
ÖYKÜ: Köse Fuad (1929), Olmıyan
Şeyler (1938).
OYUN: Şeriatcasına (1938), Vatan
Çocuğu (1945).
DİĞER: Zeki Müren’in İlk Filmi: Beklenen
Şarkı.
HAKKINDA: TDE Ansiklopedisi (c. 1, 1976), TBE
Ansiklopedisi (2001), Hüseyin Su – Ömer Lekesiz / Öykücüler ve Öykü Kitapları
(Heceöykü, Ağustos-Eylül 2004).
