Ressam (D. 1906, İstanbul - Ö. 9 Mayıs 1974, Ankara). Ressam Oya
Katoğlu’nun babasıdır. Sanat eğitimine 1923'te girdiği Sanayi-i Nefise Mektebi
(İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi)'nde İbrahim Çallı atölyesinde başladı.
1930'da okulu bitirmeden Paris'e giderek resim sanatı üzerine çalışmalar yaptı.
Döndüğünde önce Müstakil Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliği'ne, 1934'te de D
Grubu'na girdi. 1932'den sonra yaşamını Ankara'da sürdürdü. 1939'da Cumhuriyet
Halk Partisi (CHP)'nin "Yurt Gezileri" programı çerçevesinde
Kayseri'de çalıştı. Meslek yaşamı boyunca çeşitli okullarda resim dersleri
verdi, Ankara Devlet Tiyatrosu'nda dekoratörlük yaptı.
1930'larda Halkevleri'nin yürüttüğü halk sanatı ve kültürü
araştırmalarının etkisiyle folklorik konulara yöneldi. Resimlerinde özellikle köylüleri ve göçerleri
konu aldı. İlk tablolarında görülen geometrik üsluplaştırma kaygısından uzak
plastik işçiliği, yaşamının sonuna kadar sürdürdü. İstanbul Devlet Resim ve
Heykel Müzesi'nde bulunan Orta Oyunu
(1935), Yörük Köyü (1957) ve Yaylada Yörükler (1962) gibi
resimlerinde yerel özellikleri ustaca yansıtarak, öz-biçim ilişkisinde
bütünüyle ulusal bir yaklaşım benimseyen ve bunu bütün meslek yaşamı boyunca
sürdüren ilk sanatçılardan biri oldu. 1939'da ve 1957'deki Devlet Resim ve
Heykel sergilerinde ikincilik, 1958'deki sergide de birincilik ödüllerini
kazandı.
HAKKINDA: Nüzhet
İslimyeli / Türk Plastik Sanatçıları Ansiklopedisi (1971), Nurullah Berk – Kaya
Özsezgin / Cumhuriyet Dönemi Türk Resmi (1983), Büyük Larousse (c. 20, s.
12697, 1986), Ana Biritannica (c. 22, s. 521, 1987), Turgut Zaim (1989), Adnan
Turanî / Batı Anlayışına Dönük Türk Resim Sanatı (1984), Sezer Tansuğ / Resim
Sanatının Tarihi (1999).
