16-17.
Yüzyıl şair ve yazarlarından. Asıl adı İsmail, mahlası Famî'dir. Diyarbekir'de doğdu,
burada eğitimini tamamladıktan sonra 1691 yılında İstanbul'a giderek Divan
şairleri arasına katıldı. İstanbul'da iki yıl kaldıktan sonra Diyarbekir
Mahkemesi Başkitâbetine tayin olundu, Memleketine gelmek üzere harekete
hazırlanırken 1693 yılında Üsküdar'da vefat etti.
İlim ve edebiyatta derin bir bilgiye sahip
olarak tanınan Famî İsmail Efendi, Türkçe El
Ferâiz adlı bir kitabının yanı sıra Kitâb-u
Ferd'ini üç bin beyit ile yazdığından "Nâzım- ı Ferdî" diye ünlenmişti.
KAYNAK: Şevket Beysanoğlu / Diyarbakırlı
Fikir ve Sanat Adamları (2. bas. 1996, c. 1, s. 150; Eşa. Slm. Mc.), Mehmet
Zeki Bey (c. 2, s. 278), Sicilli-i Osmanî (c.5, s. 7), İhsan Işık / Diyarbakır
Ansiklopedisi (2013) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2015).
Ger
gazebdense halîlim bana bu gelmemeler
Can
kuzusu niçe demdir sana kurbâna meler
Bâğ-i
cennet demesün kûyüne âdem ne desün
Gonçe-fem
sînesemen herbiri bir gül memeler
Ne
reva hecrile ben haste ciger-hûnun olam
Dembedem
lâ'li şifâ'bahşını eller emeler
Çünki
bir şâhid-i bâzârdır ey bülbül o gül
Ne
bu şeydâi revîşler bu kadar zemzemeler
Aldı
meydânı semend-i hünerin ey FÂMÎ
Tab'-i
çâlâkine fehm ergörmezler semeler
KAYNAK:
Ş. Beysanoğlu / DFSA (2. bas. 1996, c. 1, s. 150).
