Devlet adamı, şair (D. 1743- 44, Kastamonu –
Ö. 1813). Şiirlerinde Ârif mahlâsını kullandı. Kadı Mehmed Salim Efendinin
oğludur. Küçük yaşlarda İstanbul’a geldi ve iyi bir öğrenim gördü. Hoca Neşet
Efendiden Farsça okudu. Ruûs (doktora karşılığı) sınavında büyük takdir
topladı. Döneminin bilim ve fennini öğrenerek “Ulu Ârif” sanıyla ün yaptı.
Küçük tezkerecilik (1791), büyük tezkerecilik (1794), büyük ruznamecilik
(1799), rikâb-ı hümayun kethüdalığı (1801), çavuşbaşlılık (1802 ve 1807),
reisülküttaplık (1807), nişancılık (1812), defter eminliği (1812) görevlerinde
bulundu.
Türkçe, Arapça ve Farsça şiirler yazdı. Dîvân’ı,
Mısır’da Bulak Basımevinde basıldı (1842); fakat Ârif (Süleyman), Ârif
(Abülbaki) gibi Ârif adlı başka şairlerin şiirleri de ona mal edilerek bu
dîvâna alındı. İstanbul Millet Kitaplığında da eksik bir yazma divançesi
vardır.
HAKKINDA: Türk Ansiklopedisi / (c. 3, s.
310), Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı
Müellifleri II (1972), Halûk İpekten ve diğerleri / Tezkirelere Göre Divan
Edebiyatı İsimler Sözlüğü (1988), İsmail Hakkı Uzunçarşılı / Kastamonu Meşâhiri
- Meşhurları, (Haz. Mustafa Eski, 1990), Abdülkerim Abdülkadiroğlu /
Kastamonulu Üç Zâtın Biyografisi (İslâmî Edebiyat, sayı: 14, 1991)-
Kültürümüzden Esintiler (1997), Nail Tan - Özdemir Tan / Gurur Kaynağımız
Kastamonulular IV (2005).
