Durdu Güneş

Söyle ey deniz!

Dalgaların neden böyle hırçın, neden köpürür

Kederden mi, sevinçten mi pek bilinmez

Sana bakan hep kendi kalbiyle görür

 

Söyle ey deniz!

Neden bazen sessizleşir, durgunlaşırsın?

Bir şey söylemek ister ama söyleyemez gibi

Yoksa sende içinde gizli bir sevda mı taşırsın

 

Söyle ey deniz!

Bazen suların ne güzel bulut olup yükselir

İmrenirim sana, ağır gelirim kendime bazen

İçimden, benim de hep bulut olasım gelir

 

Söyle ey deniz!

Senin yüreğin bazen ısınır, bazen soğur mu?

Benim yüreğim hep sıcak, bazen dayanamam

Onu sana, ara sıra emanet versem olur mu?

 

Söyle ey deniz!

Her vuslatın sonu hasret bileceğiz

Şimdi veda zamanı, bir gün kısmet olursa

Kaldığımız yerden devam edeceğiz

Bir yakıcı büyü gözlerinde

Bakışların mızrak mızrak

Dolaşma kalbimin üzerinde

Nolur bırak

 

Bilmezsin içimde kandil kandil

Duygular yanar, umutlar yanar

Bilmezsin bu gönül cahil

Birden kanar

 

Sıralar arasında görünüşün

Bir ateş gibi içime dolar

Biçaresi olurum bu kızgın düşün

Rengim solar

 

Bir duman olurum mısra mısra

Şiirlere sığınırım çaresiz

Sarılıp ölürüm kefen gibi sayfalara

Sessiz sessiz

 

Sen bundan habersiz eğlencelerini

Sürdürüp zevk almaya bakacaksın

Kim bilir benim gibi nicelerini

Yakacaksın

 

 

 

 

  

ÇAĞIRMA BENİ EY SEVGİLİ

 

Çağırma beni ey sevgili
Özlem ve umutsuzluk arasında kalmaktan bıktım
Uzak düşler gibisin hep uzak,
Söğüt yeşili gözlerin türkü gibi sıcak
Bakıp bakıp hep kendimi yaktım

Çağırma beni ey sevgili
Sen dağ dorukları gibi asi ve yükseksin
Ben dağ yamacında yalnız mezar gibiyim
An olur hırçın rüzgarlar gibi esersin
Bense bir yağmur sonrası gibi dingin

Çağırma beni ey sevgili
Bir gül ömrü kadar bile olmaz düşlerim
Sen yoz kentlerin yaldızısın
Ben saf köylerin sızısıyım
Ellerinde yarım kalır gülüşlerim

Çağırma beni ey sevgili
Senin anlatacak anıların olur
Benimse anlatamadığım yürek sızıları
Uçurum kenarı çiçek, netameli rüyasın sen
Sana neşeli an, bana acı yarın olur

Çağırma beni ey sevgili
Gülüşlerimizi paylaşamadık hiç, bilirsin
Yaşayamadıklarımızı biriktiremem artık
Aşkın yalnızlığımı çoğaltıyor hep
Sen yaşanacak değil söylenecek şiirsin

Durdu GÜNEŞ

 

SEN KONUŞUNCA

 

Sen konuşunca
Bu yürek başka çarpar
Gök kubbenin en güzel sedası sesin
Hayata başka anlam katar
Sen konuşunca

Sen konuşunca
Birden bire Karacoğlan olurum
İçimde netleştiremediğim bir heyecan
Ben o heyecana kurban olurum
Sen konuşunca

Sen konuşunca
Sesinle yıldızlar başka gülümser
Ağaçlar çiçeğe gebe kalır
Rüzgârlar başka eser
Sen konuşunca

Sen konuşunca
Evren başka, ben başka olurum
Aynı derinliklerde yüzer seslerimiz
Ben o derinlikte kaybolurum
Sen konuşunca

Durdu GÜNEŞ

 

İLK AŞK

Bir yakıcı büyü gözlerinde
Bakışların mızrak mızrak
Dolaşma kalbimin üzerinde
Nolur bırak

Bilmezsin içimde kandil kandil
Duygular yanar, umutlar yanar
Bilmezsin bu gönül cahil
Birden kanar

Sıralar arasında görünüşün
Bir ateş gibi içime dolar
Biçaresi olurum bu kızgın düşün
Rengim solar

Bir duman olurum mısra mısra
Şiirlere sığınırım çaresiz
Sarılıp ölürüm kefen gibi sayfalara
Sessiz sessiz

Sen bundan habersiz eğlencelerini
Sürdürüp zevk almaya bakacaksın
Kim bilir benim gibi nicelerini
Yakacaksın

Durdu GÜNEŞ

 

 

SEN BENİ HİÇ SEVMEDİN Kİ

 

Bakışlarına yenik düştüm
Sen gözlerinin zaferini sevdin
Gönlüm güzelliğini zirveye çıkardı
Sen hep o zirveyi sevdin
Sen beni hiç sevmedin ki

Bazen bir çocuk gibi ilgi bekledim
Hayaller kurdum geceler boyu
Yoruldum, tıkandım, tükendim
Çözemedim bu duyguyu
Sen bir film seyircisi gibiydin
Ben gerçekte acılar çekerken
Sen ondaki romantizmi sevdin
Sen beni hiç sevmedin ki

Ne zaman yalvarsam gülüp geçtin
Biliyordun aşkın alternatifi yoktu
Ve güzelliğinin karşı konulmaz gücü vardı
Sen hep kolay kazanıyordun
Sen hep kolayı seçtin
Sen hep kazanmayı sevdin
Sen beni hiç sevmedin ki

Adına şiirler yazıyordum
Zamana bir kitabe gibi adını kazıyordum
Sen sadece güldün ve eğlendin
Sen benim aşkımda ölümsüzlüğü sevdin
Sen beni hiç sevmedin ki

Durdu GÜNEŞ

 

DOKTOR

 

Yüzümdeki gölge geceler gibi derin
Kalbim bir zalim elinde virane doktor

Beni gömün derinliğine o gözlerin
Gönül o derin bakışa pervane doktor

Teselli mi vereceksin verme boşuna
Tesellinin tek ilacı o bir tane doktor

Anlatmak çok zor bilmem geldi mi başına?
Aşk zihinde bir yakıcı efsane doktor

Aşk içinde duranı enkaza çeviren
Ateşle nur arası bir meyhane doktor

Kalp şehitliğinde kavak yeli reçeten
Gönül bir mukaddes dertle divane doktor

Aşk Hak’kın sevdiğine tatlı azabı
Güzellik şu bu hepsi bir bahane doktor

İlaç diye içir bana ecel şarabı
Çektiğim yeter bu kadar cefa ne doktor

Durdu GÜNEŞ