Divan şairi (D. 1752, Adana - Ö. 1814, İstanbul). Öğrenimini
memleketinde tamamlayarak gittiği İstanbul’da Sünbülzade Vehbi’nin kethüdası
(kâhya) olana kadar sıkıntılı bir hayat yaşadı. Onun yardımıyla Yenipazar
(1796), Mostar (1890) kadılıklarında bulundu. Öldüğünde Sünbülzade Vehbî’nin
yanına gömüldü. Kaside ve gazellerinde tarih düşürme ustası olarak tanındı.
Tanık olduğu döneme, hatta önceki dönemlerin birçok olayına ebced hesabıyla
(Hicrî yıl itibariyle) tarih düşürdü. Bu alanda her mısrasında bir tarih
düşürdüğü şiirler yazacak kadar ustalaştı.
ESERLERİ:
Sürûrî Divanı (Bulak, 1839), Hezliyyat-ı Sürûrî (mizah ve hiciv şiirleri),
Sürûrî Mecmuası (yazdığı ve derlediği tarihler, Ahmed Cevdet Paşa tar.
bas., 1883; bir bölüm tarihi de Ebüzziya Tevfik tar., Sürûrî Müverrih adıyla,
1899).
KAYNAK: Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18.
bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
