19. Yüzyıl İslâm âlimi ve Nakşibendî şeyhlerinden (D. Şubat 1869, Bağdat - Ö. 1938). Diyarbekir'in tanınmış ailelerinden olan Sükûtîzâdeler'dendir. Künyesi es-Sükûtî Seyid eş-Şeyh Muhammed Şerif Bahaüddirı es-Sükûtî'dir. Babası Seyid İbrahim Sükûtî'nin görevli bulunduğu Bağdat'ta doğdu. Bağdat ve Hille'nin tanınmış bilim adamlarından ve babasından özel dersler aldı. Çeşitli görevlerde bulundu. 14 Haziran 1900 tarihinde İstanbul Hüdai Dergahı Şeyhliğine ve Meclis-i Meşayih üyeliğine atandı. Bu son görevi 15 yıl sürdü. Kendisine 1904'te 3. rütbeden Osmanlı Nişanı ve 1906'da Bilad-ı Hamse payesi verildi.
Şeyh Feridüddin Ahmed b.Süleyman
el-Halidî en-Nakşibendi'nin Nakşibendi Sadâtının Şemâili adlı
eserini Türkçeye çevirdi (Bkz. İstanbul Belediye Kütüphanesi, Osman Ergin
yazmalar bölümü, Nu.1580). 1938'de vefat etti.
KAYNAK: Şevket Beysanoğlu / Diyarbakırlı
Fikir ve Sanat Adamları (c. 4, s. 10, 2003; naklen M. Şefik Korkusuz /
Tezakir-i Meşayih-i Amid, s. 163-166), İhsan Işık /
Diyarbakır Ansiklopedisi (2013) - Geçmişten Günümüze Diyarbakırlı İlim Adamları
Yazarlar ve Sanatçılar (2014) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar
ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2015).
