Halim Yağcıoğlu

Yazar, Şair

Doğum
Eğitim
Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü (Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Edebiyat Bölümü)

Şair ve yazar. 1919, İzmir doğumlu. İstanbul Erkek Lisesi (1938), Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü (1944) mezunu. Zonguldak, Eskişehir, Urfa, Sivas, Gaziantep, Bolu ortaokul ve liselerinde Türkçe, edebiyat, İngilizce öğretmenliği ve yöneticilik yaptı. Ankara’da Kütüphaneler Genel Müdürlüğünde çalıştı ve emekliye ayrıldı.

İlk şiiri 1934’te Gündüz dergisinde çıktı. Önceleri halk şiiri geleneğine bağlı, sonraları yeni akımlara uyum sağladığı şiirleri, 1934 yılından sonra Kaynak, Dost, Çağrı, Türk Dili, Varlık, Seçilmiş Hikâyeler dergilerinde yayımlandı.

ESERLERİ:

ŞİİR: Samanyolu (1942), Anzelha (1955), Kasım Rüzgârı (1955), Beyaz Güller (1964), Destan Türk-Mustafa Kemaller Tükenmez (1973), Altın Günlerin Eşiğinde (1976).

DİĞER ESERLERİ: Afyon Yalayan Çocuk (oyun, 1964), Takla Göz Takla Kulak (derleme, 1962), Burası Sınır Şehri Gaziantep, Al Gelinciğin Masalı, Öğretmen Şiirleri Antolojisi (1965), Türk Kadın Şairleri Antolojisi (1966), Atatürk’ten Son Mektup (1985).

KAYNAK: Mehmet Kaplan / Cumhuriyet Devri Türk Şiiri (1973, s. 436-442), TDE Ansiklopedisi (c. 8, 1976-98), Atilla Özkırımlı / Türk Edebiyatı Ansiklopedisi (1982), Seyit Kemal Karaalioğlu / Resimli Türk Edebiyatçılar Sözlüğü (1982), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), TBE Ansiklopedisi (2001), Birsen Pekçolak - Zeki Büyüktanır / Homeros’tan Günümüze Anadolu Destanları (2002), Mehmet Nuri Yardım / Yazar Olacak Çocuklar (2004), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).

 

TÜRKİYEM TÜRKİYEM ANA TOPRAK

Türkiye benim içli memleketim

Büyük destanlarla çalkanan

Kalplerde bir kor gibi yanan

Benim sonsuz hürriyetim Türkiyem memleketim

 

Ağrıların Torosların Kazdağların vardır

Ulu rüzgârlarla dövüşen

Altın akıtır toprağa Seyhanların Ceyhanların

Ya senin insanların Türkiyem

Ya senin insanların

Candır.

 

Irgatları gördüm dumanlı toprağın başında

Sapan süren

Ayşeleri gördüm memnun ve iyimser

Kaderine boyun eğen

Köylüleri gördüm yiğit mi yiğit

Yağız mı yağız

Tek bir aşk yatıyordu kalplerinde

Türkiye

 

Bazan sana lâyık evlâtlar olamadık

Seni gönülden duyamadık

Taşını toprağını işleyemedik’

Sorma bu gerilik

Bu uyku niye

Affet bizi affet bizi Türkiye

 

Askerleri gördüm karlar altında

Nöbet bekleyen

Teğmenleri gördüm ölümlere göğüs geren

Dokuz çocuklu babalar gördüm

Kalbi gibi sofrası bütün yurda açık

Doktorlar mühendisler gördüm

Ramanları delip geçen

 

Senin bağrından dinecek ağrılarım

Kemiklerim senin koynunda çözülecek

Bedenim zerre zerre

Aziz toprağında dağılacak

 

Ah Türkiyem

Evim saadetim mezarım

Çocuklarım çocuklarım

Senin destanını söyleyecek

Ekmeğim suyum hayatım

Her şeyim sensin

Türkiyem Türkiyem ana toprak

Şehit kanlarıyla yıkanmış

Düşman ateşiyle yanmış

Atalar mirası bayrak

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör