Ressam (D. 1882, İstanbul - Ö. 1977, İstanbul).
Deniz binbaşısı olan babasının etkisiyle Heybeliada'daki Deniz Harp Okulu'na
girdi. 1903 yılında bu okuldan mezun olduktan sonra kısa bir süre güverte
subayı olarak görev yapyı. Ardından Sanayii Nefise (Güzel Sanatlar Akademisi)'ye
yazıldı ve askerlikle ilgisini kesti. 1910'da açılan Avrupa sınavını kazandı.
Paris'e giderek oradaki akademide dört yıl çalıştı.
1914'te yurda döndüğünde, sonradan Güzel Sanatlar
Biıliği olacak olan Osmanlı Ressamlar Cemiyeti'ne katılarak Çallı İbrahim,
Feyhaman Duran, Avni Lifij, Namık İsmail, Şevket Dağ ve başkalarıyle Galatasaray
sergilerini kurarak Türk resminde yeni bir çığır açılmasına öncülük etti.
1949'a değin Güzel sanatlar akademisi'nde öğretim üyesi, atölye başkanı olarak
çalıştı, ayrıca Osmanlı Ressamlar Cemiyeti'yle Güzel Sanatlar Birliği'nin
kurucuları arasında yer aldı.
Hikmet Onat, çağdaş resim
sanatında verimli bir manzara ressamı olarak tanınır. Paris’ten İstanbul'a
dönüşünde ilk yaptığı resim, Beşiktaş kıyısındaki sandallardı. Mavna ve
yelkenlilerin sulara vurmuş yansımalarıyla Boğaz'ı ve Haliç'i, sandal
kümeleriyle süslü kıyıları, geriye doğru uzaklaştıkça grileşen ve morlaşan bağ
ve bahçe görünümlerini günü gününe "not" edip ışık altında yıkanan
İstanbul doğasını tutkulu bir sanatçı eğilimi içinde tablolarına geçirdi. Bu
nedenle Türk resminde, Hoca Ali Rıza'nm yoğun biçimde başlatmış olduğu doğa ve
İstanbul sevgisinin tipik bir sürdürücüsü olarak görünür. Açıkhava ressamı olan
Onat’ın portreleri, figürleri, birkaç figürü biraraya getiren düzenlemeleri
sayılıdır. O dönemin ressamları gibi İstanbul doğasına, eğitimini gördüğü
akademik ya da klasik atölyelerin koşullandırıcı çizgisiyle bakmayıp geniş
fırça tuşlarının, sarı, yeşil, kahverengi ve mavi tonların uyumlu dengesiyle
yakladı, kendine özgü bir resim türünün doğa sevgisiyle bütünleşen örneklerini
verdi.
Güzel Sanatlar Birliği'nin yıllık geleneksel
sergileri ile Devlet Resim ve Heykel Sergilerine düzenli olarak katılmış olan
Hikmet Onat, 1973'teki 34. sergide Yenimahalle Sırtlarından
adlı tablosuyla, bir yıl sonraki sergideyse Sarıyer'de Ahşap Ev adlı
tablosuyla iki kez başarı ödülü kazandı.
BAŞLICA ESERLERİ (Tablo):
Siperde
Mektup Okuyan Askerler, Salacak'ta Kayıklar Ve Kızkulesi, Peyzaj, Büyükdere,
Büyükada,Dilburnu, Manolyalar, Çengelköy, Balıkçı Tekneleri, Topkapı Sarayı,
İstanbul Peyzajı.
KAYNAKÇA: Nüzhet İslimyeli / Türk Plastik
Sanatçıları Ansiklopedisi (1971) - Asker Ressamlar ve Ekoller (1965), Türkiye Ansiklopedisi (c.3, s.1143,
1974), Zahir Güvemli / Çağdaş Türk Resminden Örnekler (1982), Nurullah Berk –
Kaya Özsezgin / Cumhuriyet Dönemi Türk Resmi (1983), Adnan Turanî / Batı
Anlayışına Dönük Türk Resim Sanatı (1984), Büyük
Larousse (c. 14, s. 8845, 1986), GH Alfabetik Genel Kültür Ansiklopedisi (c. 8,
s. 3021-3022, 1993), Sezer Tansuğ / Resim Sanatının Tarihi (1999), İhsan Işık / Ünlü Sanatçılar (Türkiye Ünlüleri
Ansiklopedisi, C. 5, 2013) - Encyclopedia of Turkey’s Famous People (2013).