Hukukçu, şair (D. 1923, Diyarbakır - Ö. 28 Ağustos 1997). İlk ve orta
öğrenimini
1849 yılında Ankara
Üniversitesi Hukuk Fakültesini bitirdikten sonra açılan sınavda başarılı olarak
Sayıştay denetçiliğine başladı. Altı ay sonra evlendi, bu evlilikten biri kız,
biri erkek iki çocuk babası oldu. Kızı Ortadoğu Üniversitesinde, oğlu ise
Boğaziçi Üniversitesinde öğrenim gördü
Sayıştay’da
meslek kursunu başardıktan sonra 1954 yılında açılan sınavla İş Bankasında
müfettiş yardımcısı adayı olarak işe başladı. Bu bankada on beş yıl müfettişlik
ve beş yıl da çeşitli şubelerde müdürlük görevlerinde bulunduktan sonra 1974
yılında emekli oldu. Sonraki yıllarda avukatlık stajını tamamlayarak uzun
yıllar avukatlık yaptı.
ESERLERİ:
Öylesine (şiirler, 1970), Bütün Yönleriyle ve Çeşitli Örnekleriyle Teminat
Mektupları (1976).
KAYNAKÇA: Şevket Beysanoğlu / Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları (c.
3, s. 169, 2. bas. 1997), gazeteler, İhsan Işık /
Diyarbakır Ansiklopedisi (2013) – Geçmişten Günümüze Diyarbakırlı İlim Adamları
Yazarlar ve Sanatçılar (2014) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar
ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2017).
Sana bakarken değişir mevsimler
Açılır mesafeler önümde renk renk
Bir bahar tazeliği gözlerimde güler
Senin yanında değişir renkler
Hayat başka görünür gözüme
Bir başka neşe katar varlığın
Her sözüme
Neden bu dünyayı yaratmadın sen
Senin
Mesut işaretlerinden ellerinin
Daha güzel daha başka doğardı dünya Mevsimler daha başka olurdu
Velhasıl her şeyin bir tadı olurdu.
(Öylesine'den, 1970)
Sonbahar şarkıları dudaklarında
Her şey hüzünlü hüzünlü
Yollarda, ağaçlarda, yapraklarda
Elem yüklü keder yüklü
Rüzgâr sarsıyor ağaçları pür hiddet Bir gamlı hayalet dolaşıyor
yollarda Bir anda çağırır beni «İzzet, İzzet»
Dönerim gözlerim kalır
Uzayan kaldırımlarda,
Artık veda etmeliyiz bahara yaza
Anarak tatlı günlerimizi
Yarın her taraf bürünecek beyaza
Sonbahar hüzünlü hüzünlü
Dallarda elem yüklü keder yüklü
Herkesi bir düşüncedir almış
Büyüklü küçüklü
(Öylesine'den, 1970)
Beklersin yolumun üstünde
Usanmadan bıkmadan sokak feneri
En sadık dostumsun geceleri
Yavuklumun beklemediği saatlerde
Beklersin beni
Sokaklar aydınlık, sokaklar tenha
Hele bir akşamlar çökmeyigörsün kara kara
Bütün bekleyenlerimden daha
Şensin aydınlık veren yollara
Bazen şen bazen kederli
Geçerim bozan basmış efkâr
Sensin beni evimden önce karşılayan
En sadık dost en eski yar
Sokak feneri
(Öylesine'den, 1970)