Eleştirmen, yazar (D. 3 Nisan 1927, Giresun – Ö. 23 Temmuz
2008, İstanbul). Asıl adı İsmail Naci Kalpakçıoğlu. 1951'den itibaren Oktay
Deniz takma adıyla da yazılar yazdı. 1953'te kullanmaya başladığı Fethi Naci imzasıyla
ilk yazısı Kaynak dergisinde yayımlanmıştı (15 Aralık 1953, Ankara).
İlköğrenimini Giresun Gazi Paşa İlkokulunda bitirdi (1939), Giresun
Ortaokulunda başladığı ortaöğrenimini parasız yatılı olarak Erzurum Lisesinde
tamamladı (1945). İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi (1949) mezunu. Burslu
okuduğu için on dört ay Konya Ereğlisi'ndeki Sümerbank Bez Fabrikasında memur
olarak çalıştı. Bu sırada İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesinin
asistanlık sınavını kazandı, ancak siyasi görüşleri nedeniyle bu göreve
atanmadı. 1951'de Yüksek Tahsil Gençlik Derneği yöneticisi olduğu
gerekçesiyle, derneğin diğer kurucu ve yöneticileriyle birlikte tutuklandı.
İstanbul Sultanahmet Cezaevinde bir buçuk ay yattı. Türk Ceza Yasasının 141.
maddesinden yargılandı, beraat etti. Serbest bırakıldıktan sonra kısa bir süre
Giresun'da kaldı, sonra İstanbul'a yerleşti. Uzun süre İstanbul Ayvansaray'da
Güven Çeltik ve Bulgur Fabrikasında muhasebe şefi (1950-58), Emayetaş Fabrikasında
muhasebeci ve personel şefi (1959-65) olarak çalıştı. 1956'da yayımlanan İnsan
Tükenmez adlı kitabından dolayı Türk Ceza Yasasının 142. maddesine göre
hakkında açılan dava beraatla sonuçlandı. Siyasal görüşleri nedeniyle işine
son verildikten sonra Gerçek Yayınevini kurdu (Haziran 1965). Edebiyatçılar
Birliği Genel Sekreterliği görevini üstlendi (1967). O günden sonra yaşamını
yayıncılık ve yazarlık yaparak sürdürdü.
İlk yazısı lise öğrencisi olduğu yıllarda
(1943) Erzurum adlı yerel gazetede çıktı. Edebiyata Yeşilgireson gazetesi
ve Halkevinin yayını olan Aksu dergisinde (1945-49) çıkan şiir ve
eleştiri yazılarıyla girdi, daha sonra İstanbul ve Yedigün dergilerinde
yazdı. Naci Kalpakçıoğlu imzasını Giresun gazete ve dergilerinde çıkan
öykülerinde kullandı. Dönem dönem siyaset ya da edebiyat ağırlıklı konulara
yöneldiği yazılarında, yönetimine katıldıkları Yeryüzü ve Beraber dergilerinde
çıkan eleştirilerinde Oktay Deniz takma adını (1952-53) kullandı. Daha sonra
babasının adını kendi adına ekleyerek, Fethi Naci adıyla yazmaya başladı; bu
adla ilk yazısı Kaynak dergisinde (1953) çıktı. İlk kitabı İnsan
Tükenmez'in (1956) Türk Ceza Yasasının 142. maddesine aykırı görülmesi
nedeniyle, yedi buçuk yıl hapis İstemiyle yargılandı (1958), beraat etti. Dost
dergisinin 1959'da düzenlediği soruşturmada yılın en beğenilen eleştirmeni
seçildi. 1962 yılında Türkiye İşçi Partisine giren Fethi Naci Vatan gazetesinde
(1962) ve Sosyal Adalet dergisinde siyasal yazılar yazdı. Partiyle
ilişkisi kesildikten sonra aynı doğrultudaki yazılarını Yön (1966) ve
bir süre yönetimine katıldığı Ant (1967) dergilerinde sürdürdü. Bu
dergilerin sanat sayfalarını da yönetti. Ant dergisindeki bir
yazısından dolayı yargılanıp aklandı. 1968'de siyasal yazılarına son veren
Fethi Naci, o tarihten sonra daha çok Yeni Dergi, Soyut, Dost, Yeni Düşün,
Adam Sanat gibi dergiler İle Politika ve Yeni Yüzyıl gazetelerinde
yazdı. Yazıları ayrıca Gösteri, Milliyet Sanat, Yeni Düşün, Adam Sanat,
Aydınlık, Cumhuriyet, Cumhuriyet Kitap gibi dergi ve gazetelerde yer aldı.
Bir Hikâyeci: Sait Faik -Bir Romancı: Yaşar Kemal adlı eseriyle
1991 Sedat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülünü Cevdet Kudret ile paylaştı. 1998
yılında, TÜYAP 17. İstanbul Kitap Fuarının Onur Yazarı seçildi.
"Toplumcu gerçekçi yazın eleştirisinin
öncülerinden biri olan Fethi Naci, romancılığımızı eksen alan çalışmalarında,
bu kuramın uygulayıcısı olarak günümüz eleştirisinin kurulmasında önemlice yer
edindi. Özellikle romancılığımızın oluşumunu Türkiye'nin tarihsel toplumsal
yapısındaki değişimin ışığında inceledi. Yazarlara / yapıtlara / dönemlere bu eksende
baktı. Roman eleştirileriyle geniş bir okur-yazar kitlesine seslendi." (Feridun Andaç)
Türk romanı alanında kapsamlı araştırma
ve incelemeler yapan ve araştırmalarını kitap olarak yayımlayan Fethi Naci,
son dönem romancılarının insana uzak düştüğünden, insansız romanlar
yazdıklarından; bunun yerine yeni biçim arayışlarını, postmodern yazma
biçimlerini öne aldıkları görüşündedir. Yıldız Ecevit'in "Postmodern
yazarın katkıda bulunmakta zorluk çektiği, giderek kendine yabancılaşan dış
gerçeği yeniden üretmek yerine, çoğu kez daha önce üretilmiş kurmaca yapıtların
dünyasında gezinmeyi, kurmaca gerçeklik düzleminden yola çıkarak üretmeyi
tercih ettiği" görüşüne katılır. Bu durumu, içeriğin ikinci elden
üretilmesi olarak değerlendirir. Bu değerlendirmesini de şu sözlerle dile
getirir: "Şimdiye kadar yazar, 'dünyayı ve insanları' yazıyordu;
yazarın hareket noktası dünya ve insanlardı, 'metinler' değil. 'Metinler',
eleştirmenin hareket noktasıdır. Bunun içindir ki, Rolanda Barthes, yazarın
ürününe 'nesne-dil'diyordu ve ekliyordu: 'Eleştiri bu nesne-dil üzerinde
yükselen üst dildir.' Postmodernizmde, 'nesne-dil', 'üst-dil'e dönüşüyor. Bu
bir bakıma, romanın romanlıktan çıkması olmuyor mu? Ayrıca, 'kurmaca gerçeklik
düzleminden yola çıkmak', yazarın yaşanan gerçeklikle ilişkisinin kesilmesi
olmuyor mu? Yazarın yaşadığı çağdan kaçması olmuyor mu? Öyle bir çağda, öyle
bir ülkede yaşıyoruz ki, yazarın bu kadar lükse kendinde hak görmesi ne ölçüde
doğrudur? Ve aslî işlevi insanlara insanları tanıtmak olan roman, bu yoldan
işlevini yerine getirebilir mi? Bunları düşünerek, Goethe'ye bir kere daha hak
veriyorum: 'Hayatın yeşil ağaçları karşısında her kuram kül rengi kalır.'
"Fethi Naci'nin bir romanı, bir şiir
kitabını okumayı son kerte ciddi bir iş olarak gördüğüne hep dikkat etmişimdir.
Hatta kendisi buna 'çalışmak' der; notlar alır okurken, okuduğu ile ilişkili
başka kitaplara bakar, kimi kaynakları elden geçirir ve en önemlisi, yalın,
açık-seçik bir kanıya varmadan düşüncelerini kaleme almaz, alınca da onları
bize, kısa ve özlü olarak verir." (Melih Cevdet Anday)
Fethi Naci, ilk eseriyle toplumcu sanatın
ilkelerini koymaya çalışan ve bilimsel bir tutumu benimseyen bir eleştirmen
olarak tanındı. Edebiyat merakı içinde yürütülmüş bir iktisat öğreniminin
sağladığı iki yanlı gözlemin avantajı ilk yapıtlarında belirgin olarak
görülmektedir. Güvenilir yargıları, dikkatli inceleyiciliği, bireşimci kültürü
ve tutarlı dünya görüşüyle öne çıkan bir eleştirmen olarak değerlendirildi.
"Fethi Naci'nin şiir üzerine yazıları,
yazarın sorun olarak gördüğü konularda kısa ama açıklayıcı yazılardan
oluşuyor, kendine özgü anlayışıyla da kimi şairler üzerine yazılardan. Fethi
Naci bu yazılarında şiir anlayışını göstermiş olmakla da kalmıyor. Bir şiir
üzerine yapılan incelemenin nasıl yapılması gerektiği konusunda ipuçları
veriyor. Onun şiirin neliğini anlamaya çalışan ve buradan kalkarak niye sevip
sevmediğine yönelen bu yazılan, son günlerdeki tartışmalara da açıklık
kazandırıcı boyutta. (...) Evet, ben bu düşüncelerle okudum Şiir Yazıları'nı.
Ve önümde bu kısa ve nicel olarak az yazılarla önemli bir şiir eleştirmenini,
Fethi Naci'yi gördüm." (Metin Cengiz)
ESERLERİ:
DENEME-İNCELEME-ELEŞTİRİ: İnsan
Tükenmez (1956), Gerçek Saygısı (1959), Az Gelişmiş Ülkeler ve
Sosyalizm (1965), Emperyalizm Nedir? (1965), Az Gelişmiş Ülkelerde
Askerî Darbeler ve Demokrasi (1967), Kompradorsuz Türkiye (1967), Atatürk'ün
Temel Görüşleri (1968), On Türk Romanı (1971), Edebiyat Yazıları (1976),
Türkiye'de Roman ve Toplumsal Değişme (1981), Eleştiri Günlüğü (1986),
Bir Hikayeci: Sait Faik - Bir Romancı: Yaşar Kemal (1990), Gücünü
Yitiren Edebiyat (1990), Roman ve Yaşam (1992), Eleştiride Kırk
Yıl (1994), Kırk Yılda Kırk Roman (1994), Reşat Nuri'nin Romancılığı
(1995), Şiir Yazıları (1997), 50 Türk Romanı (1997), Kıskanmak
/ Eleştiri Günlüğü (1998), 60 Türk Romanı (1998), Yaşar Kemal'in
Romancılığı (1998), Sait Faik'in Hikâyeciliği (1998), Yüzyılın 100
Romanı (1999), Eleştiri Günlüğü 1: 1980 - 1986 (2002), Eleştiri
Günlüğü 2: 1986-1990 (2002), Eleştiri Günlüğü 3: 1991 - 1992 (2002).
ANI: Dönüp Baktığımda (1999), Dünya
Bir Gölgeliktir (2002).
KAYNAKÇA:
Çetin Yetkin / Siyasal İktidar Sanata Karşı (1970), Hikmet Özdendir /
Kalkınmada Bir Strateji Arayışı-Yön Hareketi (1986), Melih Cevdet Anday
(Cumhuriyet, 23.5.1986), Fethi Naci'ye Armağan (haz. S. Gümüş, 1997), Edebiyatımızın
Ödünsüz Eleştirmeni Fethi Naci (haz. A. Kabacalı, 1998), Semih Gümüş / TÜYAP
17. İstanbul Kitap Fuarı Onur Yazarı Fethi Naci (Cumhuriyet Kitap, 5.9.1998),
Şavkar Altınel / Fethi Naci'den Şiir Yazıları (Cumhuriyet Kitap, 17.9.1998),
Fethi Naci Kalpakçıoğlu - Semih Gümüş - Sennur Sezer - M. Sadık - Adnan
Özyalçıner - Adnan Binyazar (Cumhuriyet Kitap, 5.11.1998), Aydın Boysan / TÜYAP
17. İstanbul Kitap Fuarı Fethi Naci Onur Gecesi Konuşması (Cumhuriyet Kitap,
26.11.1998), Vitrindekiler (Cumhuriyet Kitap, 26.11.1998), Gürsel Aytaç
(Cumhuriyet Kitap, 5.8.1999), Şavkar Altınel / Fethi Naci ve Hayatın Aydınlık
Kitabı (Cumhuriyet Kitap, 23.12.1999), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda
İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü
(6. bas. 1999), Feridun Andaç / Edebiyatımızın Yol Haritası (2000), Fethi Naci
/ Ant Dergisi Anıları (Cumhuriyet Kitap, 8.3.2001), Hikmet Altınkaynak /
Dünyayı Paylaşan Yazarlar (2001), Hem Dersini Bilmiyor Hem de Şişman Herkesten
(Cumhuriyet Kitap, 20.12.2001), Fethi Naci / Alıntılardan Alıntılar ya da YÖN
Yılları (Cumhuriyet Kitap, 21.3.2002), Metin Fındıkçı (Cumhuriyet Kitap, 19.9.
2002), Turhan Günay (Cumhuriyet Kitap, 6.6.2002), Zeki Coşkun (Cumhuriyet
Kitap, 27.6.2002), Mehmet Nuri Yardım / Yazar Olacak Çocuklar (2004), Türkiye
Kültür ve Sanat 2009 Yıllığı (2009).