Mutasavvıf (D. ?, Sivas – Ö. 1639, İstanbul).
Halvetî şeyhlerinden. Şiirlerinde Şeyhî mahlâsını kullandı. Amcası Şemseddin-i
Sivâsî’nin halifelerindendir. III. Mehmed’in daveti üzerine İstanbul’a gitti ve
burada vaaz ve irşatla meşgul oldu. Kabri Eyüp yakınındaki Nişancı
Dergâhındadır.
ESERLERİ:
Dîvân-ı İlâhiyât, Şerh-i Mesnevî,
Lezâizü’l-Âsâr ve Letâifü’l-Ezhâr, Şerhu alâ Kasîde-i Mîmiyye li Mevlânâ
Celâleddîn-i Rûmî (Şerh-i Ebyât-ı Celâleddîn-i Rûmî), Maskalu’l-Kulûb, Fezâilü
Salâti’n-Nebî, Dürerü’l-Akâid, Şerhu Cezîreti’l-Mesnevî, Umdetü’l-Müsteiddîn,
fi’s-Sarf, Mekâsıd-ı Ayniye ve Mesâid-i Ervâh-ı Tayibe ve Ayniye, Kahru’s-Sûs
fî İlcâmi’n-Nüfûs, Meyâdinü’l-Fürsân/Kavâid-i Fârisiyye, Tefsîr-i Fâtiha.
HAKKINDA: Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı
Müellifleri I (1972), Cengiz Gündoğdu / “Mevlâna (ö. 672/1273)’nın Şathiyye
Türünde Yazdığı Bir Gazeli’nin Şerhi: Şerh-i Ebyât-ı Celâleddîn-i Rûmî”
(Tasavvuf, sayı: 8, 2002).
