Eğitimci, şair, bürokrat, belediye başkanı (D. 1934, Van – Ö. 1977, Van). İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih bölümünden mezun oldu. Milli Eğitim Bakanlığı’nın çeşitli okullarında idarecilik yaptı, daha önce Askeri Tıbbiye ve Hukuk Fakültesine devam ettiği halde gönlünde hep sosyal bilimler yatan Dabbağoğlu özverili bir eğitimci ve kültür adamıydı. Van Kız Öğretmen Okulu Müdürü iken çalışma anlayışı ile kendisini Vanlılara sevdirerek, 1975'te Van Belediye Başkanlığına seçildi. Başkanlığı döneminde Van'a güzel hizmetlerde bulunarak, halkın kendisine olan sevgisini pekiştirdi. 1977'de evinin çatısından düşerek genç yaşta hayatını kaybetti.
Şiirlerini "Kader" isimli bir kitapta toplayan Dabbağoğlu'nun şiirlerinde de ağırlık noktası Van, Van'ın güzellikleri, gurbet ve hasrettir.
KAYNAK: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2017).
Tayyar DABBAĞOĞLU
Sılam, anam, bacım benden uzakta
Bensiz kalmış, özlediğim bağlar hey
Ülkü aşkı çekip bizi ayırdı
Girdi aramıza sıra dağlar hey.
**
Ayrılığı tattım yirmi bir yaşta
Bir şehre düştüm ki görmezdim düşte
Ve yar hastasıyım sevda var başta
Halimi ne bilir benim sağlar hey.
**
Birde tabip olmak çıkmış karşıma
Müddet altı yıl ki gelmez arşına
Dizilir gibiyim sanki kurşuna
Gönül ne vaz geçer ne bel bağlar hey.
.**
Anladım ki gurbet bir özleyişmiş
Gönüllerde hasret şiir deyişmiş
Kaderin önünde boyun eyişmiş
Eğmeyen bulunmaz eğen ağlar hey
(Şubat 1955, İstanbul)
Tayyar DABBAĞOĞLU
Bir zamanlar çil çil kubbelerin
Mermer şadırvanların vardı
Kapını açan, suyundan içen
‘Canı’ söyler ‘Can’ duyardı
**
Dünyada Van ahrette iman
Tüm nabızlar bu duyguyla atardı
Sokaklarda tarih konuşur
Yağ döken bal yalardı
**
Dalgaların elma dallarlını okşar
Güneşin yedi defa batardı
Yolların kırk düvele ulaşır
Kervanların katar katardı
**
Gölgende yabanlar da barınır
Gönlün bir cihana yeterdi
Yabanın kurdu kanını emer
Gafletin beterden de beterdi
**
Hoşgörün cesareti olmuştu düşmanının
Moskof tezgâhını kurar, Ermeni kin satardı
Haince çelmelendin, yandın yıkıldın amma
Ey koca şehir seni yine aslın kurtardı.
( 2.4.1975 İkinisan gazetesinden)
Tayyar DABBAĞOĞLU
Mavi gölün kıyısıdır
Gezile gezile bitmez
Yeşil Vanın meziyetler
Sayıla sayıla bitmez
**
Anamdan oldum olası
Buna şahittir kalesi
Altın başaklı yaylası
Biçile biçile bitmez.
**
Ereği diktir ezelden
Süphana bakar gönülden
Türküleri binbir telden
Deyile deyile bitmez.
**
Erleri var erler eri
Çağlar akar dereleri
Şen kırlarda sürüleri
Yayıla yayıla bitmez.
**
Tayyar söyler ey vatanım
Uğruna kurbandır canım
Senin güzel ismin Vanım
Anıla anıla bitmez
(Vansesi Gazetesi- 1955)
