Şair (D. 1902, Geycek / Mucur / Kırşehir – Ö.
1989). Hiç eğitim görmedi, okuma-yazması yoktur. Âşık Hasan Nebioğlu diye
tanındı. Babasını küçük yaşta kaybetti. Şiir okumaya yirmi yaşlarında başladı.
Deyişlerinde sevda, doğa, yurt ve tanrı sevgisini konu aldı. Hemen tüm
deyişleri öğüt niteliğindedir. Destanlaştırdığı bazı hadiseler basılarak elden
ele dolaştı. Yazdığı destanların geliri ile geçimini sağladı.
ESERLERİ:
Âşık Hasan’ın Bütün Şiirleri. Yeni Deyişler (1965), Geycekli Âşık Hasan (1977).
HAKKINDA: Refik Ahmet Sevengil / Çağımızın
Halk Ozanları (1967, s. 188-191), V. Recai Velibeyoğlu / ÖBBŞKA (c. 2, 1975),
H. Vahit Bulut / Kırşehir Halk Ozanları (1983), Yurt Ansiklopedisi (s. 4960),
Emin Kalkan / Yirminci Yüzyıl Türk Halk Şairleri Antolojisi (1991)
TDOE – TDE Ansiklopedisi 3 (2003).