Mutasavvıf-şair (D. ?, Güzelhisar / Aydın – Ö. 1487, Tebriz). Tam
adı Ömer Rûşenî Dede’dir. Bursa’da zahirî (pozitif) ilimler okudu, Karaman’a
gidip kardeşine intisap ederek derviş oldu. Sonra Bakü’de Halvetilerce ikinci
pir sayılan Seyyid Yahyâ Şirvânî ile buluştu. Onun emriyle Gence, Berdea ve
Karabağ’a gidip tarikatı oralarda da yaydı. Yine bu amaçla yerleştiği Tebriz’de
kendi adına bir cami ve tekke yaptırdı. Halvetîlîğin Rûşenîlik kolunu kurdu.
Mezarı Tebriz’dedir.
ESERLERİ:
Asâr-ı Aşk, Dîvan, Çobannâme, Miskinliknâme, Neynâme, Kalemnâme,
Hâşiye ale’l-Kâdî Beydâvî.
KAYNAK: Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı Müellifleri I (1972),
Mehmet Turan Yarar / Doruktan Doruğa - Güfte Şairleri (1992), Mustafa Uzun /
“Dede Ömer Rûşenî” (TDV İslâm Ansiklopedisi (c. 9, 1994), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
