Şair (D. 1882, Trabzon - Ö. 17 Şubat 1949,
Ankara). Mahalle sıbyan mektebi ve iki yıl ıslahhâne mektebinden sonra Trabzon
Askerî Rüştiyesi ve İdadisinde okudu. Fransız Özel Frerler Okulunda Türkçe
öğretmenliği yaptı, burada Fransızcasını geliştirdi. Ayrıca Farsça öğrendi.
Trabzon ve İstanbul Düyun-u Umumiye teşkilatında çalıştı, orada Komiserlik
Kalemi müdür yardımcılığına (1918) ve müdürlüğüne (1918) yükseldi, 1925’te
kurumun lağvı üzerine görevi sona erince, Osmanlı borçları için Paris’e
gönderilen kurulda yer aldı. Hizmetlerinden dolayı ödüllendirilerek Gümüşhane
(1927) ve Trabzon (1931-49) milletvekili seçildi. Hiç evlenmedi. Fazla miktarda
uyku hapı alıp intihar etmiş olarak evinde ölü bulundu. Cebeci Mezarlığında
toprağa verilmiştir.
İlk olarak Fransızcadan çevirileri (1908)
İstanbul gazetelerinde yayımlanmaya başladı. Şehbâl dergisinde ve Vakit
gazetesinde çeviri romanları tefrika edildi. Yazdığı hiciv tarzı şiirlerini
de ilk olarak 1908’de yayımladı. Meşrutiyet öncesi hükümet ve saray erkânını,
ittihatçıları, ihtilâfçıları hicvetti. Yalnız bir ilmî araştırması yayımlandı.
Bu, Nedim Divanı ve hayatı hakkında bir çalışmadır. Hicvi, Eşref ve
Neyzen Tevfik gibi müstehcen bir niteliğe sahip değildir. Sonradan bestelenen
aşk şiirleri de yazdı.
“Halil Nihad’ın, aruzu, Türkçeyi ustaca kullanan
kalemi, şiir alanında hemen sâdece hiciv manzumeleri yazmada dikkatleri
çekmiştir. Fakat bu alanda da, kelimelerin kaba ve müstehcen oluşundan değil,
Fransızcadan tercüme ettiği Taraskonlu Tartaren gibi, dilin zarafetinden ve bu
zarafet içinde iğneleyici gücünden faydalanmıştır.” (Orhan Okay)
ESERLERİ:
ŞİİR: Sihâm-ı İlham (1921), Mâhitâb (1924),
Âyine-i Devran (1924), Ağaç Kasidesi (1931).
ÇEVİRİ: Taraskonlu Tartaren (Alphonse
Daudet’den), Değirmenimden Mektuplar (Alphonse Daudet’den).
YAYIMA HAZIRLAMA: Nedim Divanı (1922;
Ahmed Refik’in, M. Fuad Köprülü’nün yazıları ve Nedim-i Kadim’in şiirleriyle).
HAKKINDA: Kemalettin Şenocak / Yanardağ
Şairimiz Halil Nihad Boztepe (tsz.), Yurt Ansiklopedisi (c. X, 1984), Mustafa
Uzun / TDV İslâm Ansiklopedisi (c. 56 1992), Mehmet Behçet Yazar /
Edebiyatçılar Alemi - Edebiyatımızın Unutulan Simaları (yay. haz. Mustafa
Everdi, 1999), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas.
1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999),
İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c. III, 2000), TBE
Ansiklopedisi (2001), Mehmet Nuri Yardım / Edebiyatımızın Güleryüzü (2002),
Orhan Okay / Büyük Türk Klâsikleri (c. 11, 2004), Mehmet Atilla Maraş / Şair
Milletvekilleri 1 - 22. Dönem 1920-2005 (2005).
Birlikte bir akşam yine mey nuş edelim gel,
Cular gibi divane olub cuş edelim gel!
Bir an gamı ferdayı feramuş edelim gel,
Cular gibi divane olub cuş edelim gel!
Ey servirevan eyle hıram ince belinle,
Devreylesün cecramı felek heb emelinle,
Gel sun bana bir camı safa kendi elinle,
Cular gibi divane olub cuş edelim gel!
Ben şevk ile didarını ettikçe temaşa,
Sen göz süzerek eyle benim sabrımı yağma.
Bir ömre bedel olsun o bir lâhzai sevda,
Cular gibi divane olub cuş edelim gel!