Âsâf (Mehmed Emin Efendi)

19. Yüzyıl şairlerinden (D. 1820, Diyarbekir - Ö. 1859, İstanbul). Asıl ismi Mehmet Emin olup, Asaf müstearıdır,  Diyarbakırlı ilim adamlarından olan Haci Ahmed isimli bir şahsın oğludur. Henüz dört yaşında iken ailesiyle birlikte Şam'a göç etti. Orada, ilkin babasından Arapça ve Farsçayı öğrendi. Sonra Şeyh Yakub-i Buhari'den hususî ders alarak bilgisini artırdı. 1845’te İstanbul'a gitti. Orada uzun bir müddet kaldıktan sonra, Abdülmecid dönemi sonlarında, 1859 yılında vefat etti.

Fatin tezkiresinde, Asaf'ın şarap redifli gazelinin yalnız üç beyti ya­zılıdır. Fatin'in yazdığına göre Asaf, "Nahif-ül vücud bir şair-i maarif nümut olup hayli kasaid-i güzide ve gazaliyat-ı pesendide tarh ve tan­zimine muvaffak olmuş ise de muahharen mazbata-i eş'arın; izâha eyle­miş olduğundan eş'ar ve güftarı madum ve namevcuttur." deniyor. Gazelinden bir bölümü örnek veriyoruz.

KAYNAK: Sicill-i Osmanî (c. 1, s. 391, 1996), Fatin Tezkiresi, s. 17), TŞA (s. 21), Ş. Beysanoğlu / DFSA (2. bas. 1996, c. 1, s. 329-330), İhsan Işık / Diyarbakır Ansiklopedisi (2013).