Şair
(D. 1949, Ankara - Ö. 2 Temmuz 1993, Sivas). Tam adı Sefa Behçet Aysan’dır.
Şair Edip Aysan’nın oğlu, şair Eren Aysan’ın babasıdır. Ortaöğrenimini Selimiye
Askeri Ortaokulu ile Kuleli Askeri Lisesinde (1967) tamamladı. Ankara Üniversitesi
Tıp Fakültesi mezunu. Tıp Fakültesi öğrencisi iken 12 Mart döneminde (1972)
Ceza Yasasının 141. maddesine aykırı eylemde bulunduğu savıyla tutuklandı ve
birkaç yıl öğrenimine ara vermek zorunda kaldı. Cezaevinden çıkınca Türk
Haberler Ajansı ve Yankı dergisinde gece sekreterliği yaptı, özel
kuruluşlarda çeşitli işlerde çalıştı. Fakülteyi bitirince Ankara Nümune
Hastanesi Psikiyatri Bölümünde uzmanlık eğitimi görerek (1984) ruh ve sinir
hastalıkları uzmanı oldu. Hekim olarak İzmit’te ve Ankara’da çalıştı. SSK
Ankara Yenişehir Dispanserinde uzman hekim olarak çalışırken, Pir Sultan Abdal
Şenliklerine katılmak üzere gittiği Sivas’ta çıkartılan Madımak Oteli
yangınında yaşamını yitirdi.
Behçet
Aysan’ın şiirleri 1979 yılından itibaren Türk Dili, Yusufçuk, Tan, Yazın,
Yarın, Yeni Düşün, Sanat Rehberi, Broy, Gösteri vd. dergilerinde
yayımlandı. Şiirlerinin kendine özgü ve özgün söylemi ve işlediği temalara
egemenliği ile dikkat çekti. Şiirlerinde, kendi yaşamından yola çıkan ve
toplumsalı yakalama, yani güncel olanda kalıcı olan insani ögeleri yakalamadaki
ustalığı kabul gördü. Sesler ve Küller kitabı ile 1984 Yaşar Nabi Nayır
Şiir Ödülünü Hüseyin Ferhat ve Bedrettin Aykın ile paylaştı. “Eylül” adlı
dosyası ile 1986 Ceyhun Atuf Kansu Şiir Ödülünü, Deniz Feneri’yle de Abdi
İpekçi Barış ve Dostluk Ödülünü (1987) kazandı. Anısına Edebiyatçılar Derneği
tarafından Behçet Aysan Kitabı (1993) ile kızı Eren Aysan ile Salih
Bolat tarafından Bir Behçet Aysan Kitabı: Deniz Feneri (2006) adlı
armağan kitap yayımlandı. Ölümünden sonra Türk Tabipler Birliği tarafından
adına her yıl verilen Behçet Aysan Şiir Ödülü konuldu.
“Behçet’in
şiiri, onun doğayla, insanla, toplumla ilişkilerini biçimlendirip, toplumda
duyuran tasarım, görüş, düşün, kuram vb. gereksinimlerin belirmesi oranında
tarihsel bağlamda oluşur.” (Vecihi
Timuroğlu)
ESERLERİ:
ŞİİR:
Karşı Gece (1983), Sesler ve Küller (1984),
Deniz Feneri (1986), Eylül (1988), Şiirler (el yazısıyla
seçme şiirleri, 1990), Düello (bütün şiirleri, 1994), Leke ve Şiir (1998).
RADYO
OYUNU: Üç Kardeştiler (1995).
