Şair (D. 1877, Kayseri - Ö. 30 Mart 1906, İstanbul). Tam adı Mehmed Galib Bey. Eserlerinde
“İbn-i Seyyid Gâlib” imzasını kullandı. Çivitcizade adıyla tanındı. Kayseri
eski tapu başkâtiplerinden Seyit Efendi’nin oğlu. Ahmetpaşa İlkokulunu
bitirdikten sonra Karakimselizade Hoca Mehmet Efendi’den ders ve icazetname
aldı. İstanbul’a giderek Farsça ve Fransızca öğrendi. Tahsilini
tamamladıktan sonra Tahrirat Kaleminde çalıştı ve çeşitli okullarda öğretmenlik
yaptı.
Bir güzele gönlünü kaptırıp iki yıl tedavi
gördü. Kayseri’ye dönerek, ailesini geçindirmekte güçlük çeken babasına, Arapça
ve Farsça özel dersler vererek yardım etti. Ancak taşkın mizacı nedeniyle
çevresinin eleştiri oklarına hedef oldu.
Nazım
Paşa’nın mutasarrıflığı sırasında ilkokul muallimliğine atanan Galib Bey,
zamanın Sivas Valisi Reşit Akif Paşa’ya Vezaret rütbesi verilmesi üzerine
yazdığı kasideyle Paşa’nın takdir ve hayranlığını kazanarak, Sivas’a davet
edilip Sivas İdadisi müdür muavinliğine tayin edildi. Ancak eğitim düzeyi bu
göreve uygun olmadığı için çevresi tarafından şiddetli biçimde eleştirilince
1909 yılında intihar etmek suretiyle hayatına son verdi. Olaydan üzüntü duyan
hamisi Reşit Akif Paşa, onu Keçecizade İzzet Molla’nın yanında kazdırdığı
mezara bizzat defnetti. Afyonlu Vehbi Efendi’nin bir mersiyesinde geçen:
“Ah aşk, eyvah aşk, ey hadimi cangâh-ı aşk
Tir-i tesirinle işte Galib etti irtihal”
dizeleri, Galib Bey’in bir aşk uğruna
intihar ettiğine kanıt gösterilmektedir.
Galib Bey’in şiirlerinde daha çok
tasavvufi bir eda görülmekle beraber, ruhunun asıl coşkunluğunu aşk şiirlerinde
dile getirdiği kabul edilmiştir. Musiki meclislerinde söylediği şarkılarla
dinleyenleri mest edecek kadar müzikle içiçe bir hayat sürdüğü de
bilinmektedir.
ESERLERİ:
Dîvan, Şerh-i Nazm-ı El Ferîd, Terceme-i
Bânet Suâd, Ahsen-ül-Kasas, Fazâil-i Eyyam ve Leyal-i Mübareke.
HAKKINDA: Abdullah Satoğlu /
Kayseri Şairleri - Başlangıçtan Bugüne kadar (1962), İbnülemin Mahmud Kemâl
İnal / Son Asır Türk Şairleri (c. II, 2000), Abdullah Satoğlu / Kayseri
Ansiklopedisi (2002).
