Mürsel Sönmez

Şair

Doğum

Şair. 1963, Daylı köyü / Mesudiye / Ordu doğumlu. Köyünde başladığı ilköğrenimini İstanbul’da tamamladı. Ticaretle uğraştı. Yazı ve şiirleri Yeni Devir gazetesi (1981), Milliyet Sanat (1985) ve Mavera (1988-89) dergileri ile antolojilerde yayımlandı.

“Kimi yerde ironik, kimi yerde sarsıcı ve net üslûbuyla Sönmez, insan ve onun aslî damarlarının/yanlarının ortamın hakim görüntüsü olmasına çağrıda bulunuyor: Gerçek insan savunusu, insanın (mutlak hakikate yakın durma ölçüsünce) gerçekliklerinin dillendirilmesi, tüm denemelerin ortak paydası. Sönmez, direniş, muhalif olmak, onurlu duruş, evrensel bilinç ve umuttan yana oy kullanırken de; iki yüzlülüğü, kendisini dapdaracık kalıplara sokan yerelliği, kâh paranın, kâh ilmin, kâh bencilliğin esaretinde yaşayanları, egemen dizge yanında saf durmakta gecikmeyenleri kıyasıya eleştirirken de, aynı duyarlılık ve be-reketli heyecanla hep aynı gerçeği söyleme dönmektedir: Kaypaklıktan uzak, mutlak hakikate tanıklık edenlerin bilgi ve eylemleriyle kaybolmaz bir tadın yaşamımıza zerkedilme gerekliliği.” (Emin Köroğlu)

ESERLERİ:

ŞİİR: Kuşan Ey Yürek (antoloji, Müştehir Karakaya ile, 1988), Cüzler (1989), Göz Aydınlığı (1993), Epitaf (1995), Tütün Küfesi - Bütün Şiirleri (2001), Külçe (2004).

DENEME: Dar Vakit Günleri (1999).

KAYNAK: Köksal Alver / ‘Aşk Elinden O Kördüğümden’ (Hece dergisi, Eylül 2001), Emin Köroğlu / Dar Vakit Günleri (Hece dergisi, Ağustos 1999), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).

ÖZNE

içimde melankolik kuşlar uçuyor

güneşi peçelemiş kara bulutlar

yağmur tanecikleri çekingen kapımın önünde

ah yüreğim

kuşların sığınacağı tek dulda

tüyleri diken diken kuşların

 

yalnızlık damınla damıtıla billurlaşıyor

yırtılıyor maddenin perdeleri

ne saçlarımı yolmam büyütüyor onu

ne gözlerimi içime çevirmem

bir nostalji katarı deviniyor içimde

büyüyor yalnızlık seviyorum onu

 

dantelasını işliyor uzak evlerde kızlar

kırk yaşına geldiklerinde gözlük takmak için

secdeye süslü varmak için

gizlilerde büyütüyorlar saçlarını

 

hava kapalı güneş yok ortalıkta ağlamak istiyorum

gözlerimde nice kalyonlar batıyor

nice yiğit levent anlamlı çığlıklar atarak

katılıyorlar içimdeki şehrayine

 

delilik, deli deli bakma uzaktan

çılgınlık zırhım var üzerimde

üzerim seni

 

çılgınlığın terkisinde delilik

onun terkisinde akıl, temkinlilik

bir kavgayı verememenin burukluğu

benim denizlerimde

yanlış yaşamanın dibe çökmüş tortusu

yanlış söylenmiş türküler

sıla sanılan gurbetler

 

ben bu gündüzü katıp geceye

heceleye heceleye

cümlenin öznesini aramaktayım

bildiğim

bulduğum öznesini

 

(Cüzler, 1989)

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör