Şair (D. 1866, İstanbul – Ö. 28 Eylül 1917, İstanbul). Asıl adı
Süleymanpaşazâde Mehmed Sami’dir. Mülkiye Mektebini (Siyasal Bilgiler Okulu)
bitirdikten (1889) sonra Bursa, Bağdat ve İstanbul’da öğretmenlik, okul
müdürlüğü, maarif müdürlüğü yaptı (1890-08). İlköğretim ve yüksekokullar
müdürlükleri (1909-18) görevlerinin ardından, Darülfünûn (İstanbul
Üniversitesi) umum müdürlüğü (1912) ile Maarif Bakanlığı Telif ve Tercüme
Kurulu üyeliği (1915) görevlerinde bulundu. Vasiyetine uyularak, Tevfik
Fikret’in etkisinde yazdığı şiirler Servet-i Fünûn dergisinde
yayımlandı. Döneminin ünlüleri arasına giremedi. Kitapları ölümünden sonra
basıldı.
ESERLERİ:
Süleyman Paşazâde Sami Bey Külliyat-ı / Âsâr ve İhtisasât (1918), İlm-i Terbiye-i Etfal (1918),
Süleyman Paşa Muhakemesi (Babasının hayatı, 1912).
KAYNAK: Mücellidoğlu Ali Çankaya / Yeni Mülkiye Tarihi ve
Mülkiyeliler (c. III, 1968), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü
(18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas.
1999), Salim Durukoğlu / Süleyman Nesib-Süleyman Paşazade Bey Hayatı Edebi
Kişiliği Şiirleri (2001), İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri
(c. IV, 2002), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
