Şair, çocuk edebiyatçısı.
2 Ocak 1955, Uğurlu köyü / Of / Trabzon doğumlu. Köyünde başladığı
ilköğrenimini Maçka ve Ahlat’ta, ortaöğrenimini Of’ta tamamladı. AİTİA
Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Yüksek Okulunda Radyo-Televizyon Program Uzmanlığı
yükseköğrenimi gördü (1974-78). TUSAŞ’ta memurluk yaptı. Ankara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Fakültesinin Sanat Tarihi Eğitimi Programına devam etti.
TRT’nin açtığı prodüktörlük sınavını kazanarak İstanbul Radyosuna atandı
(1981). Radyolar için eğitim ve kültür programları hazırladı. 1984’te İstanbul
Radyosu Çocuk Yayınları Şef Prodüktörlüğüne atanarak çocuk yayınlarını yönetti.
Eğitim Kültür Yayınlarında müdür yardımcılığı (1985-93); denetim ve redaksiyon
müdürlüğü (1993-97) görevlerinde bulundu. İstanbul Üniversitesi
Radyo-Televizyon Yayıncılığı Yüksek Okulunda metin yazarlığı dersleri (1986-91)
verdi.
Şirin; Kültür Bakanlığı,
Millî Eğitim Bakanlığı, Devlet Planlama Teşkilatı, Başbakanlık İnsan Hakları
Eğitim Programı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, Adalet
Bakanlığı ve üniversitelerde seçici kurul üyeliği, danışma kurulu üyeliği ve
müzakereci görevlerinde bulundu. Habitat
II’nin Türkiye toplantısı sürecinde sivil toplum kuruluşlarının sözcülüğünü
yaptı. Çocuğa yönelik kent ve ülke ölçekli hizmet, eğitim ve araştırma
projeleri yönetti. Dünyada UNICEF’in koordinatörlüğünde 2001 yılında
gerçekleştirilen “Çocuklar İçin Evet Deyin” kampanyası Türkiye Çalışma Grubuna
sözcülük etti. İstanbul Valiliği’nce 26-27 Haziran 2000 tarihlerinde yapılan I.
İstanbul Çocuk Kurultayı’nın projesini hazırladı, genel koordinatörlüğünü
üstlenerek Türkiye’de ilk defa kent ölçekli sosyal politika metni olan
“İstanbul Çocuk Acil Eylem Planı”nın yazımını (Ağustos 2000) üstlendi. 2001
yılında Türkiye Çocuk Hakları Koalisyonunun kurucuları arasında yer aldı ve
sözcülüğünü yaptı. 1990 yılında kurduğu Çocuk Vakfı ve Yayınlarını
yönetti.
Mustafa Ruhi Şirin’in ilk
şiiri 1976’da Pınar dergisinde yayımlanmıştı. Sonraki yıllarda şiir ve
yazıları Pınar (1976), Nesil, Gerçek, Küçük Dergi, Kültür ve Sanat, Hisar,
Türk Edebiyatı, Yönelişler, Argos, Mavera, Yedi İklim, Diriliş, Kaşgar, Dergâh
dergilerinde yer aldı. Kitle haberleşme araçları ve kültür değişmesi
konularında araştırmalar yaptı. 1979 yılından sonra çocuk edebiyatına yöneldi.
1987 yılında başlayarak üç yıl Çocuk
Edebiyatı Yıllığı’nı yayımladı. TMKV’nin Hicret Şiirleri Yarışması Teşvik
Ödülünü (1979), KASD Çocuk Edebiyatı Ödülünü (1983), Türkiye Yazarlar Birliği
Çocuk Edebiyatı Ödülünü (1984), Dünden Bugüne Çocuk Edebiyatımız adlı
dizi programı ile TMKV ve Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Radyo Programı
Ödüllerini (1986), Gülücük adlı TV çocuk programı ile TMKV’nin 1989
Ödülünü (Ekrem Oymak ile), Kuş Ağacı kitabıyla UNESCO Asya Kültür
Merkezi Resimli Çocuk Kitapları 1992 Yarışması Ödülünü (Dr. Nazan Erkmen ile)
kazandı. Bazı kitapları Romence ve Makedoncaya çevrildi. Şiirleri çocuk şarkısı
olarak bestelendi. Çocuk Vakfı (başkan), Türkiye Yazarlar Birliği ve İLESAM
üyesidir.
“Afrika’da açlık,
Bosna’da ve Çeçenistan’da acımasız savaş binlerce çocuğun ölümüne sebep olurken
köşe dönmek ne kelime? Bırakın Afrika’yı, Bosna’yı, Çeçenistan’ı, Türkiye’deki
kimsesiz çocuklar bile, kalbinde biraz merhamet kırıntısı kalmış bir insanın
uykularını kaçırmaya yeter de artar bile. Mustafa kalbi merhametle,
gözpınarları yaşla dolu nadir bulunur adamlardan biridir. Hani Sezai Karakoç
bir şiirinde “ir insan al onu çöz çöz çocuk olsun” der ya, Mustafa o
insanlardandır, çünkü içindeki çocuğu öldürmemiş, aksine sürekli çoğaltmış,
ve.. inanır mısınız, 1977’den beri, biri hariç bütün seçimlerde oy pusulasına
Çocuk Partisi diye yazıp imzalamıştır.” (Beşir Ayvazoğlu)
“M. Ruhi Şirin çocuk
kalbinin kıyısında masal ırmaklarının nasıl aktığını yaşatır. Masal dünyasının
çocuk rüyası olduğunu sezdirir. O, masalları öylesine güzel anlatır ki, her bir
masal kendi güzelliği ile yarışa çıkar sanki.” (Mehmet Göktürk Pişkin)
ESERLERİ:
MASAL: Masal Mektuplar
(1983), Altın Kiremitli Saray (1983), Leyleğin Aklı (1983),
Bilgi Ağacı (1983), Yüzük Taşı (1983), Kar Altında Bir Kelebek (1988),
Guguklu Saatin Kumrusu (1989), Kuş Ağacı (1992), Keloğlan’ın
Oyunu (1992), Bülbül ile Leylek (1992), Aslankuş (1998),
Her Çocuğun Bir Yıldızı Var, Mavi Rüyalar Gören Çocuk, Aşk Olsun Çocuğum Aşk
Olsun, Geceleri Mızıka Çalan Kedi, Dünyaya Gülen Adam, Bir Şemsiyem Olsa
Kuşlardan.
ÇOCUK ŞİİRİ: Gökyüzü
Çiçekleri (1983), Bebeğin Duası (1985), Çocuk Kalbimdeki Kuş (1991),
Yıldız Sayan Ağaç (2002).
ÇOCUK ÖYKÜSÜ: Her
Çocuğun Bir Yıldızı Var (1993).
DENEME: Çocuk Yüzlü
Yazılar (1998).
ŞİİR: Rüya Saati (1998).
ARAŞTIRMA: Gösteri
Çağı Çocukları (1989),Yayıncılık Televizyon Çocuk ve Aile (1998),
Çocukluğun Kozası (1998), Masal Atlası (1998), Kuşatılmış
Çocukluğun Öyküsü (1999), Çocuk Edebiyatı (2002).
KONUŞMA: Çocuğa
Adanmış Konuşmalar (1998).
ANTOLOJİ-YILLIK: Masal
Çocuk (1984), Çocuk Edebiyatı Yıllığı (1987, 1988, 1989), Kaf
Dağındaki Uçurtma (1990), Ninni Bebeğim Ninni (Ninni ve ninni
şiirleri antolojisi (1996), Bir Varmış Bir Yokmuş (1998).
GÜNLÜK: Hayat Gibi
HAKKINDA: Ahmet Kabaklı /
Türk Edebiyatı (c. 4, 1991), Necmettin Turinay / Kendini Çocuklara Vakfetmek
(Değişen Toplum ve Aile, 1996), Şerafettin Aybars / Türk Edebiyatı dergisi
(Ocak 1999), Beşir Ayvazoğlu / Kendini Çocuklara Adayan Adam: Mustafa Ruhi
Şirin (Defterimde Kırk Sûret, 3.bas., 1999, s. 196-200), Ahmet Kabaklı /
Türkiye Edebiyat Ansiklopedisi (c. IV, s. 428-438), Beyhan Kenter / Çocuk
Şiirleri Üzerine Bir İnceleme ve Mustafa Ruhi Şirin (Yüksek Lisans Tezi, Fırat
Üniversitesi, 2003).
Babam öldü
koptu çalar
saatlerin
gergin yayı
babasız evlerde
kim susturacak
çığlıktan doğan
fırtınayı
Bahar gibi
verirmiş babam
annemin
ellerine dünyayı
Yoksulluk da
ölüm gibidir
çevreden
kuşatır evi
gök nasıl
kucaklarsa dolunayı
Herkes
öğrenebilir balık tutmayı
bana denize
bakmayı öğret anne
Sevinçli bir
şarkı söyle
koşmaya alıştır
babasız tayı
(Rüya Saati, 1998)
Ben Kandehar'lı Ali, bakarım
şimdi
Beş yaşın penceresinden
dünyaya
Ölmedim anne ben ölmedim
Daha yakınım ülkeme ve sana
Patlayınca o camdan misket
Acıdı yırtık giysilerim bile
Elim nerde anne elim nerde?
Kime yapışmış bir pençe gibi
Ölmedim anne ben ölmedim
Öyle büyük bir sessizlik oldu
ki
Sesten kuş gibi ardımda kaldı
dünya
Sakın üzülme anne acıkmadım
inan ki!
Sana benzeyen meleklerin
ellerinde
Hiç bitmeyecek kadar gök
ekmeği
Ben ölmedim anne ben ölmedim
Çemberi kim çeviriyor benim
yerime?
Bombacı pilotun çocuklarından
biri mi?
Üşümesin elleri ver ona
eldivenlerimi
Çevirdikçe çemberi elim geri
geliyor sanki
Ölmedim anne ben ölmedim Ben
Kandehar'lı Ali