Şair (D. 1860, Yenişehir / Larissa [Yunanistan sınırları içinde] – Ö. 25 Kasım 1920, İstanbul). Asıl adı Hüseyin Haşim’dir. Yenişehir eşrafından Abdülkadir Efendi’nin oğludur. İlk ve ortaöğrenimini Yenişehir’de tamamladı. Ailesiyle birlikte İstanbul’a yerleşerek Sanayi-i Nefise Mektebini bitirdi (1880). Arapça ve Farsça öğrendi. Zekai Dede ve Bolahenk Nuri Bey’den musiki, Hattat Sami Efendi’den hat dersleri aldı. Mekteb-i Harbiyede ve Harbiye Nezaretinde başkatiplik görevlerinde bulundu. Emekliliğinden sonra Mekteb-i Hattatînde (Hattat Okulu) ders verdi.
Tercüman-ı Hakikat gazetesinde
Hüsni, Avni, Vecdi, Eddai Kemal, Keşşâf ve Hüseyin Mevci müstear adlarıyla
gazeller yayımladı. Edebiyat alanında Muallim Naci’nin talebesi olarak tanındı.
1918’deki büyük yangında evi ve yapıtlarının büyük bir bölümü yandı.
Hazırladığı bir yazı albümü nedeniyle padişahtan nişan aldı.
ESERLERİ (şiir):
Şihâb (1888), Mülhemât
(1897).
HAKKINDA: İbnülemin Mahmut Kemal
/ Son Asrın Türk Şairleri (1970), İ.A. Gövsa / Türk Meşhurları Ansiklopedisi
(1946), TDE Ansiklopedisi (c. 4, 1982), TBE Ansiklopedisi (2001).
