Sanat tarihçisi (D. 1873, İstanbul – Ö. 1931, İstanbul). Mekteb-i
Harbiye’yi (Harp Okulu) bitirdi. 1925’e kadar Düyun-ı Umumiye İdaresinde
tercümanlık yaptı. Müzeci Hamdi Bey’le eski eserler ve güzel sanatlar üzerinde
çalıştı. 1908-31 yılları arasında Sanayi-i Nefise Mektebinde (Güzel Sanatlar
Akademisi), 1915-22 arasında da Darülfünun (İstanbul Üniversitesi) Edebiyat
Fakültesinde profesörlük yaptı. Girdiği bir bunalım sonucu intihar ederek
yaşamına son verdi.
ESERLERİ:
Müze-i Hümâyûn-ı Osmânî’ye Mahsus Muhtasar Rehnümâ (1903, 1909, 1914, 1921), Bazı
Istılâhât-ı Mühimme-i Sınâiye Hakkında Mütâlaât (Mehmet Vahit Bey ve
Güzel Sanatlar Üzerine Bir Terminoloji Risâlesi adıyla Hzl. Kahraman
Bostancı, 2003), Muhtasar Târîh-i Nakş.
KAYNAK: İhsan Işık /
Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi
(2. bas., 2009).
