Şair
ve yazar. 8 Haziran 1969, Ortaköy / Aksaray doğumlu. Asıl adı Mehmet Doğan.
Devedamı Köyü İlkokulu, Ortaköy Lisesi, Gazi Üniversitesi Edebiyat Fakültesi
Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu. Yüksek lisansını “1921-1941 Yılları
Arası Şiir Tartışmaları” adlı teziyle Ankara Üniversitesi DTCF Yeni Türk
Edebiyatı Anabilim Dalında tamamladı. 1990-97 yılları arasında Ankara’da (Ahmet
Yesevî Lisesi) Türk dili ve edebiyatı öğretmenliği yaptı. Çalışmalarını
1998’den itibaren Ankara’da Gazi Üniversitesinde Türk dili okutmanı olarak
sürdürdü.
“Kültür
Kavramı Üzerine” başlıklı ilk makalesi Mim
dergisinde (Ankara, Aralık 1989), sonraki yıllarda yazı ve şiirleri A’raf,
Polemik, Türkiye Günlüğü, Dergâh, Son Duvar, Ludingirra, Defter, Hece,
kitap-lık, Kaşgar, Virgül, Polemik, Lodos, Bahçe, Sonsuzluk ve Bir Gün dergilerinde
yayımlandı. Mim (1989-90, Ankara, 4 sayı) ve A’raf (1993-94, Ankara, 4 sayı)
dergilerinin kurucuları arasında yer aldı, editörlüklerini yaptı. Polemik (1992-94,
Ankara, 12 sayı) dergisinin bir süre yazı işleri müdürlüğünü yaptı. Son
Duvar (1997-98, Ankara, 16 sayı) dergisinin kurucuları arasında yer aldı ve
beşinci sayısından itibaren genel yayın yönetmenliğini üstlendi. Sonsuzluk
ve Bir Gün (2005-06, 6 sayı) şiir dergisinin genel yayın yönetmenliği
yürüttü. 1996-98 yılları arası belli aralıklarla Ankara’da yayın yapan Radyo
Birlik’te “Edebiyatın İçinden”, “Yeni Yayınlar” ve “Haftanın Portresi” adlı
programları hazırlayıp sundu. Beş
Şair Beş Poetika adlı incelemesi ile 1993 Milliyet Edebiyat Ödülünü aldı.
“Mehmet
Can Doğan’ın yaptığı baştan beri bir iç göç, bir Bedevi şiir doğası. Kitabın üç
bölümü, şairin şiir yolculuğunun yalnızca durakları. Bu yolculuğun her zaman
noktalanacağı bilinmez. Daha çok kendisiyle ruhu arasında bir yolculuk yaptığı,
hem çocuksu hem de etik olanın daha çok peşinde koştuğu açık.” (Orhan Kahyaoğlu)
“Hayatın
törensel yönlerini betimleyen şiirlerdeki törensel yapılanma, şairin kamusal
alana tören kıyafetleriyle çıktığını gösteriyor. Çünkü törenler kamusal olanın
seslendirildiği bir katılma biçimi olarak belirleniyor. Burada törenlerin
kamusallığı ritüellerin çıplaklığından farklı bir yapı kazanıyor. Şiirlerdeki
trajedi de bundan kaynaklanıyor zaten.
“Şiirlerde
yoğun ve derin bir hüzün, hüzünden öte acı var. Girdap gibi kendi içine kapanan
dizelerle okuyucusunu derine alıp belki de nefessiz bırakan, kendisiyle
birlikte onu da mezarın derinliğine çeken şair, bir türlü çıkamıyor karanlık ve
boğucu dehlizlerden. Bu dehlizler labirent değil; lâkin, kazarak çıkılmıyor
içinden. Kazıldıkça daha da derine iniliyor.” (Süheylâ Dönmez)
ESERLERİ:
ŞİİR:
Mene Tekel Feres (1993), Törenler ve Komplolar (1997), Şaman (2005),
Boyunca (2005).
İNCELEME-ELEŞTİRİ:
Kitaplardan Bir Kitap (2002), A’dan Z’ye Asaf Halet Çelebi (2003),
Şiiraze-Şiirin İç Dikişi Üzerine Yazılar (2005).
HAKKINDA:
Fahrettin Akdeniz / Mehmet Can Doğan’la ‘Mene Tekel Feres’ Üzerine Söyleşi
(A’raf, sayı: 4, Mayıs-Haziran 1994), Mustafa Kutlu / Mağara Kitapları (Yeni
Şafak, 22.7.1997), Mehmet Erdoğan / Âlem-i Matbuat / Mağara Kitapları (Ülke,
sayı: 28, Ağustos 1997), Süheylâ Dönmez / Törenler ve Komplolar Malûm ile
Meçhul Arasında (Virgül, sayı: 16, Şubat 1999), TBE Ansiklopedisi (2001), Metin
Cengiz / İki Genç Şair (Islık, sayı: 5, Ocak-Şubat 1999), Orhan Kahyaoğlu
(Radikal, 1.7.2005), İhsan Işık / TEKAA (2006).