Şair ve yazar (D. 1862, Süleymaniye [Şimdi Irak yönetiminde] - Ö.
6 Mayıs 1929). İptidaî (ilk) ve Rüştiye (ortaokul) öğrenimini memleketinde
gördü. Bağdat’ta Askerî İdadîye (lise) girdi. Burayı bitirdikten sonra
İstanbul’da, Mühendishânenin Topçu kısmından 2 Temmuz 1882’de mezun oldu.
Bağdat Askerî Rüştiyesinde dilbilimi, Mülkiye Rüştiyesinde matematik ve
coğrafya öğretmenliği yaptı. 14 Mayıs 1885’te yüzbaşı oldu. Kuleli İdadîsinde
kitabet (yazma) öğretmenliği yaptı. Nisan 1892’de kolağalık rütbesiyle Bağdat
Askerî Rüştiyesi müdürlüğüne atandı. Ardından Bağdat Topçu Alayı Binbaşılığına
terfi ettirildi. Nisan 1911’de miralay (albay) rütbesine yükseltildi. “Edebiyat
ve riyaziyat ile uğraşıp görevini ihmal etmek” suçlamasıyla emekliye sevk
edildi. Daha sonra Musul Belediyesinde mühendislik yaptı. İstanbul üzerinden
Avrupa’ya geçti. Birinci Dünya Savaşının çıkmasıyla Ağustos 1914’te İstanbul’a
döndü. Hayatının sonlarına doğru sığındığı Darülacezede (Güçsüzler Yurdu) öldü.
Paris Beynelmilel Tarih Cemiyet-i İlmiyesi üyesiydi.
ESERLERİ:
ŞİİR: Şuâât.
DİĞER: Eser-i Hayât-ı Feyzî (otobiyografi), Hava-yı
Nesîmî, İcmâl-i Netâyic, Tefrika-i Riyâziye, İlm u İrâde, Encümen-i Edîbân
(Kürtçe), Şuûn-ı Kürdistan (Türkçe, Bâbân aşiretinin tarihi).
KAYNAK: İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son
Asır Türk Şairleri (c. I, 1999), İhsan Işık /
Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi
(2. bas., 2009).