Gazeteci, yazar, şair (D. ?, Trabzon - Ö. 1934). Trabzonlu
Üçüncüoğlu Ahmed Bey’in oğludur. Birinci Dünya Savaşı çıktığı yıllarda
rüştiyenin (ortaokul) son sınıfındaydı. Trabzon’un Ruslar tarafından işgali ile
yaşanan göç olayı ve yokluklar yüzünden okuma imkânı bulamadı. Akrabası Fâik
Ahmed Barutçu’nun Kurtuluş Savaşı yıllarında Trabzon’da çıkardığı İstikbâl gazetesinde
çalıştı. Daha başka gazete ve dergilerde yazılar, romanlar ve şiirler
yayımladı. İstikbâl gazetesi kapanınca, Yeniyol gazetesinde
yazıları ve romanları yayımlandı. 1928’lerde İktisat adlı bir gazete
çıkardı. İkbal gazetesinde iki romanı tefrika edildi. Trabzon Mıntıka
Ticaret Müdürlüğünde memurluk yaptı. Daha sonra Ankara’da Millî Eğitim
Bakanlığında görev aldı. Yazarlık ve gazetecilik mesleğinin yanında bir süre
öğretmenlik de yaptı. Hastalandı ve Balıkesir Memleket Hastahanesinde öldü.
“Kemal Ahmed, her şeyden evvel, ince bir zevk adamı idi.
Şiir yazdığı zaman hakiki bir zevk duyardı ve bu zevki yavaş yavaş yudum yudum
içer ve tamamiyle duyardı. Kemal Ahmed, yazdığı romanlarda tahlil kuvvetinde
çok olgun görülmüştü Bilhassa hüzün ve ızdırapları çok içli olarak yaşatmıştı.”
(Ömer Akbulut)
ESERLERİ:
Alevlerin Raksı, Sarmaşık Fatma, Yakmayan Ateş, Çılgın.
HAKKINDA: Şevket Çulha / Yeniyol Gazetesi (23.3.1934),
Ömer Akbulut / Trabzon Şairleri (1952), Ömer Sami Coşar / Millî Mücadele’de
Anadolu Basını (1964), Hüseyin Albayrak / Trabzon Basın Tarihi (1983), Genç
Anadolu (3.3.1337), Murat Yüksel / Geçmişten Günümüze Trabzon Şairleri: Osmanlı
Dönemi (c. I, 1993).
