Şair (D. 10 Mart 1926, Taşkent / Konya - Ö. 25 Aralık 2001,
İstanbul). Oğullarından Babür Uğurlu (1955) şair, Tuluyhan Uğurlu (1963)
piyanist ve bestecidir. Taşkent İlkokulu, Taksim Erkek Lisesi (1945), İstanbul
Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü (1950) mezunu. Öğrencilik yıllarından başlayarak yayıncılık ve ticaretle
uğraştı.
İlk ürünleri 1945 yılında Büyük Doğu,
Yenilik, Yeşil Giresun; sonraki yıllarda Edebiyat Dünyası (1949);
1963-69 arası Türk Dili, Papirüs, Son Çağ, Güney (1967-72), Soyut,
Yansıma, Yenilik; 1987 yılından itibaren Türk Dili Dergisi
(1992-2001) dergilerinde yayımlandı. 1970 yılında tek şiir dalında TRT Şiir
Ödülünü aldı. Türkiye Yazarlar Sendikası, PEN Yazarlar Derneği, Edebiyatçılar
Derneği üyesiydi.
“Halim Uğurlu gerçek şiire bel bağlayanlardan
biridir. Sözcükleri değerlendirip seçmesinde, şiirde iç ahenge önem vermesinde
şiir çabası iyiden iyiye sezilir. (...) Çeşitli konulara eğilmiş bulunan
Uğurlu, insana tasavvuf açısından yaklaşmaktadır. Anadolu’nun bir kentinde
doğmuş olması, insanlara yakından bağlılığı ile beslenen şiirinde Anadolu
insanının sevecenliğini buluruz.” (Muzaffer Uyguner)
ESERLERİ (Şiir):
Asya Baharı (1950), Değişim (1967),
Gökağrı (1971), Türk’e Destan (1974), Zamanların Dili (1974),
Kan Su Kesince (1979), Kıyamet Çiçekleri (1988), Sözcüklerde
Uyanmak (2000).
KAYNAKÇA: Ruşen Hakkı (Işık gazetesi, 7.6.1974), Doğan Hızlan /
Zamanların Dili ve Türk’e Destan (Hürriyet, 3.9.1974), Hasan Hüseyin Korkmazgil
/ Zamanların Dili / Kan Su Kesince (Tiyatro 76, sayı: 34; Sesimiz, sayı: 116,
Mart 1979), Bayram İbrahim Bogovalı / Kan Su Kesince (Tan, Yugoslavya,
14.7.1979), Hasan İzzettin Dinamo (Yeni Ortam, 25.2.1975, 24.3.1977, 9.9.1979),
Mübeccel İzmirli (Varlık, Ekim 1980), TDE Ansiklopedisi (c. 8, 1976-98), Atilla
Özkırımlı / Türk Edebiyatı Ansiklopedisi (1982), Seyit Kemal Karaalioğlu /
Resimli Türk Edebiyatçılar Sözlüğü (1982), Sennur Sezer / Türklerde Çiçek
Sevgisi (Hürriyet, 8.12.1988), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler
Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6.
bas. 1999), Muzaffer Uyguner / Kıyamet Çiçekleri (Türk Dili Dergisi,
Temmuz-Ağustos 2000), TBE Ansiklopedisi (2001), Birsen Pekçolak - Zeki
Büyüktanır / Homeros’tan Günümüze A-nadolu Destanları (2002), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
Nasıl bir çağa yöneldikse
Kurgumuz üşüdü
Uzandık camdan duvar
diplerine
Uykumuz üşüdü
Unuttuk her şeyi geçmiş
gelecek
Bir mavi boşlukta değirmi
Çöl yelleri kapsadı her yanı
Suyumuz üşüdü
Sıyrıldı doğasından rengi
bakışların
Yaşamanın
Ve türkülerin
Yankımız üşüdü
Yaşamanın rengi diyorsun
Daha ne kala
Sürdürürüz bir eylemi
çağlardan kovulmuş
Yazgımız üşüdü
Sözcükten sözcüğe vurduk
Dizeden dizeye kendimizi
İçin için yanmada
kitaplarımız
Şiirimiz üşüdü
Nice sevi barındırdı
yüreğimiz
Nice doğurgan parıltılı zaman
Işığıyla gökyüzü karanlığa
kaydı
Tinimiz üşüdü