Şair (D.1885, Hasköy / İstanbul – Ö. 5 Eylül
1956, İstanbul). Babası, Geredeli Hasan Tahsin Efendidir. İlkokulu dokuz
yaşında bitirdikten sonra bir yıl Hadika-i Marifet Rüştiyesinde öğrenim gördü.
1895 yılında Darüşşafaka Lisesine geçti. 1902’de babasını kaybeden şair,
sekizinci sınıfta Abdülhamid yönetimine karşı sergilediği isyankâr davranışları
sebebiyle Midilli adasına sürgüne gönderildi (1905). Sürgündeyken Midilli
İdadisini bitirdi. 1906 yılında affedilince İstanbul’a döndü. Vefa İdadisi
kâtipliğine atandı (1907). 1909 yılında yükseköğrenimine başladığı İstanbul
Darülfünunu (Üniversitesi) Felsefe ve Edebiyat Bölümlerinden 1912 yılında
mezun oldu. Eğitim yöneticiliği ve Şurâ-yı Devlet üyeliği yapan şair, yirmi iki
yıllık çalışma hayatından sonra emekliye ayrıldı.
İlk şiirini, Darüşşafaka Lisesinde yedinci
sınıfta okuduğu sırada yazdı (1904). Şiirlerinde hem hece hem de aruz veznini
kullandı.
ESERLERİ:
ŞİİR: Günün Mutlularına (1933), Cumhuriyet
Çocuklarına (1937), Devrim Çocuklarına (1939), Türk Çocuklarına
Şiirler (1941-1942), Türk Gençlerine (1944).
Ayrıca basılmamış eserleri vardır,
Hatıralar’ı kızı Erdem Bigat’tadır.
HAKKINDA: Erdem Bigat / Babam Halil Akçam
(Kasım-Aralık 1956,), TDOE – TDE Ansiklopedisi 1 (2002).