İlk şiiri (At Koşusu), Alkım dergisinde
(Balıkesir, 15 Ocak 1937, sayı: 4) çıktı. Daha sonra, Kaynak, Genç Nesil,
Sanat ve Edebiyat, Edebiyat Dünyası, Yağmur ve Toprak, Yeryüzü, Yelken, Yeni
Ufuklar, Yücel, Ataç, Soyut, Somut, Yazko Edebiyat dergilerinde yazdı.
Dergilerde görünmeyen şiirlerini kitap halinde yayımlamayı tercih etti. 1940
kuşağı toplumcu şairlerindendir.
İnsanın Değeri kitabında yazdığına göre, şiir anlayışı, “bir
yaşama anlayışıdır”. Bu kitaptaki şiirler şairaneliğe düşmemeleriyle
Garip’ten esinler taşırlar. Ancak Garipçilerden daha gerçekçidir. Sonraki
şiirlerinde daha hüzünlü, hikâyesi çok da belirli olmayan dramlar anlattı.
“Kıraçlar’da olduğu gibi, (sonraki şiirlerinde
de) toplumsal çevrenin yerini doğal çevre doldurur. Hakçası, köylülerin tabiatla
ilişkileri iyi belirtilir. Fakat toplumla ilişkilerine pek dokunulmaz. Yaşama
biçimlerini belirleyen mülkiyet ve sınıf ilişkilerinden pek söz açılmaz. Başka
bir deyişle, gerçeğin eksik olarak verilmesi yeterli sayılır. İster istemez bu
da şairi tesbitçi gerçekçilikle sınırlar, diyalektik bir görüşe kavuşmasını
önler.“ (Asım Bezirci)
ESERLERİ:
ŞİİR: İnsanın Değeri (1955),
Kıraçlar (1959), Zamanın Yüreği (1982), Şiirler (1983),
Kentin Küçük Sokağı (1995), Seçme Şiirler (1997).
ÇEVİRİ: Seçme Şiirler (Lorca’dan, 1962), Seçilmiş Şiirler – Cante Jonde Şiiri (Lorca’dan).
KAYNAKÇA: Asım Bezirci / Papirüs (Aralık 1969) - On Şair On Şiir (1971), Demir Özlü / Sabri Altınel’in Şiiri (Somut, Nisan 1980), Adnan Benk / Şiirce Yaşamanın Ozanı: Sabri Altınel (Çağdaş Eleştiri, Nisan 1982), Ramis Dara / Zamanın Yüreği (Yazko Edebiyat, Şubat 1983), O. Senemoğlu / Bilinçli Coşku (Çağdaş Eleştiri, Şubat 1985), Selim İleri / Seni Çok Özledim (1986), Memet Fuat Bengü / Sabri Altınel (derleme, 1997), Asım Bezirci / Güle Dil Verenler (1998), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), TBE Ansiklopedisi (2001), İhsan Işık / Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas. 2007), İbrahim Oluklu / Seni Yazarak (Balıkesir, 2003), Cevat Çapan – Demir Özlü – Konur Ertop – Ataol Behramoğlu – Şavkar Altınel / Özel Bölüm: Sessiz Çığlık (Adam Sanat, Mayıs 2005).
Durduk bütün gece
Hiçbir acıya varmadan kuytusunda yüreğimizin
Sessizlikler yığınında sabrın yanıbaşında
Zaman eğri bir kapı aralanan geleceğe
Yoğunlaşması insan sevgilerinin unutulan bir şeyin
yaşanmamış
sözcüğün
Toprakta buğunun yoğunlaşması ekmekte tuzun
Günün bir yerlerinde umudu vuramayacaklar
Alın terini vuramayacaklar inanmayın onlara
Zulmün kanlı ağzı toprakta
Tozlara bulana bulana kırıla kırıla kanlı elleri
Sümbüller karanfiller bir akşam üzeri ey memleketim halkım
Sonsuzu eler toprağa, umudun toprağına
Masalsı gerçekliğin tutar süreyi, gülüşün yankılanır
kıyılarda
Sızar ılık teri özgürlüğün
Kavganın ve kanın akşamlarda
Yarınki yaşam uğruna
Yaşadık bir deniz gibi
Ağır ve gerçek çağda
Duyuyoruz derinlerde şimdi
Aklın yanıbaşında yaşam
İnsan ölümün yanıbaşında
Bayırlarda yabanıl zeytinler
Toprağa düşen güneş ekmek
Işıldayan sessizlik ter
Alınlarda sabrın yanıbaşında
Bizdik belki de orda orda
O düşünceye dönüştüğü yerde yaşamın
Kana belenmiş yüzler ölü eller
Vücudun beslediği toprak
Kaldırımlar kapı önleri
Hakkımız olan güne doğru
Yüreklerin umutla dolduğu yerde
Yürüyorduk uzun bir yalnızlıkla
Günlerin külleri içinden yarına
İnerse acı yerlere gecenin içindeki yara
Gözyaşlarına değin sevinçlere
Gözlere hüznün yuvalandığı
Korkup bakamayan gözlere
Kendinden güçlüye çocuk gözleri gibi
Tuzu anımsayın sokaktaki
Yorgunluğunuz düşürürse sizi
Yürekte taşıdığımız sıcak kan gibi
Yaşarken bu tükenmez inancı
Bu düşünceyi varlığımıza sinmiş
Duyun bir sesi duyan gibi
Bakarken ötelere yakın ufka
İnsanın insanca yaşaması
Sislerin içinde erken ölümlerin vakti
Gölge ağaçlar sabah serinliği
Yarı aydınlık evler yiten duvarlar
Yarın bizimdir yâr
Kırılacak zincirlerimiz
Usul ve sessiz kar