Şair (D. 1874, İstanbul – Ö. 1903, Malatya).
Asıl adı Mehmed Esad. Şiirlerinde önceleri Faik daha sonra Andelib mahlâsını
kullandı. Özel eğitim alarak tahsilini tamamladı. Arapça ve Farsça öğrendi.
Devlet memurluğu yapmayarak gazetecilik mesleğini seçti. Mekteb, Hazîne-i
Fünûn, İrtikâ gazetelerinin
başyazarlığını yaptı. Malatya’ya sürgüne görderildi ve Malatya Tahrirat
Müdürlüğüne atandı. Bu görevdeyken öldü.
ESERLERİ:
Sabâh-ı Hayâtım, Gül Demetleri, Bir Demet
Çiçek, Arabların Hikâyât-ı Şâirânesi.
HAKKINDA: Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı
Müellifleri II (1972), İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c.
I, 1999), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999),
Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), TBE
Ansiklopedisi (2001).