Gazeteci-yazar, çevirmen (D. 1945, Eskişehir –
Ö. 31 Ağustos 2001, İstanbul). Tiyatro yazarı ve gazeteci Recep Bilginer’in
oğlu. Ankara Atatürk Lisesinde okudu. İlk gazetecilik deneyimini muhabir olarak
1971’de çalışmaya başladığı Türk Haberler Ajansında edindi. Milliyet,
Günaydın ve Politika gazetelerinin dış haberler servislerinde görev
yaptı. 1978 yılında Hürriyet gazetesinde çalışmaya başladı. Afganistan,
İran-Irak ve Beyrut’ta savaş muhabirliği
yaptı. 1977’de inceleme, 1978’de haber ve 1984’te röportaj dallarında Yılın
Gazetecisi ödüllerinin sahibi oldu. Çeşitli yayın organlarında yetmiş sekiz
incelemesi ve seksen dört dizi röportajı yayımlandı, Hürriyet
gazetesinden emekli oldu. Türkiye Gazeteciler Cemiyetinin 25 yıllık üyesi ve
sürekli basın kartı sahibiydi. Geçirdiği kalp krizi sonucu öldü. Karacaahmet
Mezarlığına defnedildi.
ESERLERİ:
Anneme Davulcu Olduğumu Söylemeyin O Beni Hâlâ
Damat Sanıyor (Oktay Şengüler’le,
1990), Babalar Senfonisi (1990).
ÇEVİRİ: Aşk Romanları Okuyan İhtiyar (1993)
- Dünyanın Sonundaki Dünya (1994) (Luis Sepülveda’dan), Özgürlüğün
Kirazları (Alfred Andersch’den, 2000).
HAKKINDA: TDOE – TDE Ansiklopedisi 2 (2002).
