Şair, çevirmen. 3 Aralık 1963, Giresun doğumlu. Ürünlerinde Ahmet
Veysel, Ahmet Yusuf Çamoluk, Ahmet Yalçın, Ahmet Çetinkaya imzalarını da
kullandı. İlk ve ortaokulu Almanya’da, lise öğrenimini İstanbul Kabataş Erkek
Lisesinde tamamladı. Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul Teknik Üniversitesi,
Anadolu Üniversitesi, Rutgers Üniversitesi, Blekinge Teknoloji Enstitüsü ve
Atatürk Üniversitesi gibi Türkiye, ABD ve İsveç üniversitelerinde ön lisanstan
doktoraya farklı seviyelerde mühendislik, robotik, yönetim, işletme ve ilahiyat
okudu. Çeşitli sektörlerde yönetici ve eğitimci olarak çalıştı. Özbekistan’da,
Namangan Mühendislik Pedagoji Enstitüsü İnformatik bölümünde ders verdi. Halen
farklı ülkelerde yaşamakta ve İsveç’te araştırma, öğrenim ve eğitimciliğine
devam etmektedir. Evli ve üçüz çocuk babasıdır.
Ahmet Yalçınkaya’nın ilk şiiri 1984 yılında Türk Edebiyatı dergisinde
yer aldı. Daha sonra, başta Mavera, Kırağı, Harman, Yedi İklim, Hece
Taşları, Yeni Asya, Akit, Türkiye, Avaz, Endulus, Zaman, Al-Ahram Weekly,
Impact International, Poezia, Yosh Kuch, Das Licht, Carmina Balcanica ve Tanıtım
olmak üzere Türkiye ve yurt dışında yayınlanan birçok gazete ve dergide şiir,
makale, deneme, mektup ve söyleşileri, şiir çevirileri ve çeviri yazıları
yayımlandı.
Aralarına
TEDEV Türkiye Gazetesi Bosna Şiir Yarışması Birinciliği (1994) ve Look Tatar ve
Altay Edebiyatları Ödülü (2014)’nün de bulunduğu birçok ödüle layık görüldü.
Bazı edebiyat dergilerinin yayın kurulunda yer aldı ya da temsilciliğini yaptı
(1995-1998). Kısa bir süre Mevsim dergisini çıkardı (1995). Ahmet
Yalçınkaya’nın bir kısım şiirleri İngilizce, Özbekçe, Arapça, Tamilce,
Türkmence, Azerice, Rumence ve Almancaya çevrilerek yayımlanmıştır.
Basılı
kitaplarının dışında teknik sahada ve yönetim konularında yayımlanmış eserleri
de bulunmaktadır.
Doç. Dr.
Uluğbek Abduvahab, Ahmet
Yalçınkaya’nın şiiri için şu değerlendirmeyi yapar:
“Şair
derde düştüğünde kurtuluş ümidiyle şiirde sığınak mı arar? İşte, Yalçınkaya
‘nın şiirini ilk okuduğunuzda bu hisse kapılırsınız.
Yalçınkaya’nın şiirini ilk okuduğumuzda
bile bize bu şiir tanıdık gelir. Farklı konuları işlemiş olması da bu
tanışıklığa ses katar.”
Murat
Karanfil de Ahmet Yalçınkaya’nın
şiiri için şöyle der:
“Yalçınkaya’nın şiirinde derin bir iç
muhasebenin çığlıklarını görürüz.”
ESERLERİ:
Şİiir:
Dağlarda Yer Yok (1997),
Yetim Kalan Şiirler (2001),
Yuragimning Ko’zyoshi (Özbekçe Seçme Şiirler “Yüreğimin Gözyaşı”, 2001),
Özlem Sularında (2005, 2009).
Antoloji:
Poems of the Night (İngilizce Şiir Antolojisi, Richard Mildstone ile
birlikte, 2005, 2008).
KAYNAKÇA: Murat Karanfil / “Dağlar Sizin Olsun Dostlar. Ölümler Bize
Yeter!” (Endülüs, Sayı 4, Ağustos 1997), Özcan Ünlü / Yüz Yıllık Türk Şiir
Atlası (2004), Hasan Ali Kasır / Çocuk Şiirleri (2000), Alisher Shodmanov /
Mehmonimiz Bilan Tanishing: Ahmed Yalchinkoya (Pop Tongi, No 28/2001,
8.06.2001), Yuragimning Ko’zyoshi (Doç. Dr. Uluğbek Abduvahab Önsöz, 2001),
İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2.Baskı, 2009), Arslan Tekin / Edebiyatımızda İsimler ve
Terimler (4.Baskı, 2010), Lambert M. Surhone / Ahmet Yalcinkaya (Betascript,
2010), Bilgi Teyidi (Şubat 2017).
Söğüt
dallarında bir buruk hüzün
An be an
dağıttı o altın bağı
Alın çizgileri
gibi gündüzün
Bağrında
yoğurdu öksüz toprağı
Gönlünü
kaptırdı bir sâde kuşa
Vurmadan son
küheylan yokuşa
Bir saksı
dibinde bastığı tuşa
Uzattı hediye
diye bu çağı
İğne deliğinden
geçmeden devler
Ona aşk iksiri
sundu alevler
Sesine gözyaşı
yükleyen evler
Tutup
ensesinden fırlattı dağı
Nihayet sayılar
kaçtı gizlice
Boynundan asılıp
durdukça gece
Ve aynada aksi
olacak cüce
Sinsi sinsi çekip
kopardı ağı
(Dağlarda Yer Yok, 1997)