Şair-çevirmen (D. 1823, Adana – Ö. 25 Temmuz
1891, Taif). Adana Sıbyan Mektebinden sonra özel hocalardan ders alarak
yetişti. İstanbul ve Şam’da hadis ilmi tahsil etti ve icazet aldı. Bursa
müderrisliği, Adana Vilâyeti Meclis üyeliği, Adana Mal Müdürlüğü, Trabzon
Tahkikat memurluğu, Bosna Merkez, Hersek, Resmo, Kastamonu, Mamuretülaziz
mutasarrıflıklarında bulundu. Kasım 1879’da Musul, Aralık 1883’te Mamuretülaziz
valiliklerine atandı. Tasavvufta Kadirîliğe bağlıydı. Şiirleri tasavvufî ve hakimanedir.
Hac dönüşü Taif’te kolera salgınında öldü. Dîvân-ı Eş’âr’ı basılmadı.
ESERLERİ:
ŞİİR TEORİSİ: Mahzen-i Esrâr-ı Şiir
(1856).
TASAVVUF: Rehber-i Seyr-i Sülûk (Şeyh
Kâsım-ı Hânî’nin Kitâbü’s-Siyer ve’s-Sülûk’unun şerhi).
TARİH: Peyâm-ı Sûr (1858).
ÇEVİRİ: en- Nef’u’l-
Mu’avvel Tercemetü’t- Tahlîs ve’l-Mutavvel, Nuhbetü’l-Fiker Enfeu’l-Eser,
Terceme-i Nâfia-i Âdâb-ı Gelenbevî, Mîzânü’l-Burhân, Müntehabât-ı Nâfia-i
Risâle-i Kuşeyriyye(1891), Nâfiu’l-Âsâr (1851), Kâmilü’l-Âsâr
Hikâye-i Cihândâr (1874), Tercüme-i Mukaddime-i İbn-i Hişâm.
