Reiszâde Mehmed Efendi

Kazasker (D. ? – Ö. 21 Aralık 1811). Asıl adı Mehmed’dir. Reisülküttab Mustafa Efendi’nin torunu olduğu için Arapça “Hafid” lâkabıyla anıldı. Aydın bir aileden geldiği için çok iyi bir öğrenim gördü. Eyüp ilçesi Mollası (1789), Bursa Mollası (1797), Mekke Mollası (1798), İstanbul Kadısı (1799), Anadolu Kazaskeri (1807) oldu. III. Selim’in tahtan indirilmesini sağlayan grupta yer aldığı için kazaskerlikten uzaklaştırıldı. Para ve hediyeler vererek idamdan kurtuldu, ancak sürgünden kurtulamayarak Kastamonu’ya gönderildi. Bir yıl sonra (1809) II. Mahmut tarafından affedilerek İstanbul’a dönebildi. Rumeli Kazaskerliğine getirildi (1810).

ESERLERİ:

Kitâbü Câmi’ fî Hakki’l-Hilâfe ve’s-Saltana, Mehâhü’l-Miyâh, ed-Dürerü’l-Müntehabâtü’l-Mensûre fî Islâhi’l-Galatâti’l Meşhûre, Kırk Hadîs Şerhi, Teftâzânî’nin Akâidü’n Nesefiyye Şerhine Hayâlî’nin Yazdığı Hâşiyenin Hâşiyesi, Sefînetü’l-Vüzerâ.

Tercüme-i Sîfasl adlı eserin yazarı olarak gösterenler de vardır.

KAYNAK: Türk Ansiklopedisi (c. 18, s. 312), Havva Koç / Osmanlılar Ansiklopedisi (c. 1, s. 506), Abdulkadir Özcan / Hafîd Efendi (TDV İslâm Ansiklopedisi, c. 15, s. 111-12), Nail Tan - Özdemir Tan / Gurur Kaynağımız Kastamonulular IV (2005), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).