Mutasavvıf, şair (D. ? - Ö. 1702, Üsküdar / İstanbul). Ünlü
mutasavvıf Karabaş-ı Velî’nin oğludur. Halvetî-Karabaşî şeyhlerindendir.
Tasavvufî eğitimini babasından ve onun ölümü üzerine yerine geçen Üsküdarlı
Şeyh Nasûhî’den aldı. 1691’de Kadırga Sokulu Mehmed Paşa dergâhında şeyhlik
yaptı. Aynı tarihlerde Bahçekapı Valide Sultan Camiine vaiz olarak atandı.
Sultan II. Ahmed döneminde Edirne’de Ordu-yu Hümayun Şeyhi oldu. Edirne’den
1694’te tekrar İstanbul’a döndü. Kabri Doğancılar’da Nasuhî Dergâhı
mezarlığındadır.
ESERLERİ:
Dîvançe-i İlâhiyât (haz. Mustafa Tatçı, 2003), Şerhu Fusûsi’l-Hikem, Tercümetü
Şerhi’l-Akâidi’n-Nesefiyye.
KAYNAK: Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı
Müellifleri I (1972), Mustafa Tatçı / Dîvançe-i İlâhiyât (2003), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
