Mutasavvıf (D. 1727, Konya – Ö. 1823,
İstanbul). Tam adı Ali Behcet b. Ebubekir b. Hasan b. Hüseyin’dir. Kerküklü
Emîn Efendi’nin aldığı derslerle yetişti. Döneminin ünlü Nakşibendî ve Mevlevî
şeyhlerinden olduğu, Mevlânâ soyundan geldiği bilinmektedir. Bir müddet kadılık
yaptı. En son Ankara niyabetinde iken memuriyetten istifa ederek Afyon’a gitti.
Burada Divane Mehmed Çelebi Dergâhı postnişini Mehmed Alâeddin Çelebi’ye
bağlandı. Kabri, görev yaptığı Üsküdar Selimiye Dergâhındadır.
Tasavvufta Nakşibendîlikle Mevlevîliği
birbiriyle kaynaştıran bir yol izledi. Risâle-i Ubeydiyye adlı tek matbu
eseri Özlenen Fark dergisinde yeni harflere aktarılarak bölüm bölüm
yayımlandı. (2001). Ali Behcet Efendi’nin tasavvuf anlayışı üzerine Melâhat
Haksever tarafından yüksek lisans tezi hazırlandı (2001).
ESERLERİ:
Risâle-i Ubeydiyye-i Nakşbendiyye,
Risâletü’s-Sülûk, Dîvançe, Hadîkatü’l-Ebdâl.
HAKKINDA: Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı
Müellifleri I (1972), Yusuf Turan Günaydın / Ali Behcet Efendi (Özlenen Fark,
sayı: 58, 2001).
