Özden, emekli olduktan sonra
Atatürkçü Düşünce Derneği Genel Başkanlığına (1998), Türk Hukuk Kurumu
Başkanlığına (2000) ve CDP Genel Başkanlığına (2002) seçildi. Hacettepe Üniversitesi
İktisadî ve İdari Bilimler Fakültesinde yüksek lisans ve doktora düzeyinde
Anayasa Sorunları ve Siyasal Sistemler, Ufuk Üniversitesinde Anayasa Yargı ve
Türk Devrim Tarihi dersleri verdi. Türk Kanser Araştırma ve Savaş Kurumu,
Atatürkçü Düşünce Derneği, Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği, Türk Hukuk Kurumu,
Edebiyatçılar Derneği ve Türkiye Felsefe Kurumu üyesidir.
Yazı ve şiirlerini; Ulus
(1966-70), Milliyet (1979-86), Cumhuriyet (1980-86), Akşam
(1967), Barış (1971-80), Ankara Ekspres (1986), Yeni Asır
(1984), Sesimiz (Tokat, 1980-86), Tokat Postası, Öğretmen (1967),
Niksar’ın Sesi (1970-80), Dünya (1980), Bugün (1972-75)
gazeteleri ile Varlık (1953-57), Devrim Gençliği (1952-54), Devrimci
(1960-61), Kemalist Ülkü, Devinim, Yeni Adalet, Sanat Çevresi, Türk Dili
(1953-85), Çağdaş Türk Dili, Yazko, Karşı, Aykırı Sanat, Yeni Adana, Türk
Solu, Düşün, Devlet, Yankı (1980-85), Mülkiyeliler Birliği, İş Bankası,
SSK, Atatürkçü Düşünce gibi dergilerde yayımladı. Kendisi de Türkiye
Hukuk Dergisi’ni çıkardı (1975, 4 sayı), Ankara Barosu Dergisi’nin
yazı kurulu üyeliğini yaptı. Güfteleri kendisine ait olan on şarkı, iki marş,
bir senfoni vardır. Ayrıca Avukatlık Yasası’ndaki “Avukatlık Andı” ve KKTC’nin
“Bağımsızlık Andı”nın yazarıdır.
Çeşitli kuruluşlardan Atatürkçülükle
ilgili çalışmaları nediniyle ödüller aldı. Birçok defa Yılın Hukukçusu seçildi.
Pek çok üniversiteden onursal doktora payesi aldı. 1988’de Dil Derneği Türk
Dili Onur Ödülü, 1995’te Ankara Rotary Kulüpleri “Uluslararası Rotary Paul
Haris Dostluk Madalyası”, 1998’de Sanat Kurumu Onur Ödülünü aldı. Ankara
Batıkent’teki bir parka adı verildi.
“Y.G. Özden sezdirmez, eğretilemeler
yoluyla değinmez ölüme ve ölüm sözcüğüne; açık seçik ve doğrudan söyler, sözünü
esirgemez. Ancak, ‘ölüm’e ve zaman’ın tümden yitirilişine, yani ‘son’a
gelinceye değin yaşamın türlü alanlarından geçirir şiirini; toplumsal ve
yurtsal savaşımlardan, yalnızlıklardan, dostluklardan, sevgilerden, bilinçle
yaşanmış bir ömrün uğrak noktalarından ve daha bin türlü yaşam kesitinden su
içirir dizelerine.” (Burhan Günel)
ESERLERİ:
ŞİİR: Dilek (1953), Taş
Ayna (1960), Bir Gün Belki (1981), Atatürk İçin Şiirler
(1981), Çağrı Barışa, Özgürlüğe, Mutluluğa (1991), Yüreğim Güneş (1991),
Tançiçeği (öncekilerden seçme şiirler, 1998), Atatürk Şiirleri (1998),
Kendine Tutsak Yürek (2001).
DENEME-İNCELEME: Devrimci
(1960, ortak yayın), Hukukun Üstünlüğüne Saygı (1990), İnsan Hakları,
Laiklik, Demokrasi Yolunda (1994), Her Zaman Atatürk (1994), Her
Zaman Atatürk’le (1995), Atatürk Sizsiniz (1995), Atatürk
Türkiye’dir (1997), Atatürk Ölümsüzdür (1997), Atatürk ve Din
(1999), Hukuk ve Demokrasi Savaşımı (2001), Cumhuriyetçi Demokrasi (2001),
Atatürk ve Atatürkçülük (2003), Laiklik İçin (2004), Müdafaa-i
Hukuk Ruhu, Kuva-yı Milliye Ateşi (2004).
DERLEME: T.C. Anayasası (1971),
Atatürk ve Hukuk (1982), Başveren Bir İnkılâpçı (Falih Rıfkı
Atay’dan, 1983), T.C. Anayasası, Anayasa Mahkemesi Kuruluş Yasası ve
İçtüzüğü (1987), Hukuk Rehberi (1967, 7. bas.1987), Anayasa
Yargısı (1996).
ANTOLOJİ: Aşkımız Şiirimiz (1999).
KAYNAK: TDE Ansiklopedisi (c. 7,
1976-98), Burhan Günel / Şiir Yaşam Zaman Düş ve Ölüm Üzerine (Çağdaş Türk
Dili), Yekta Güngör Özden ve Kitapları (Tarla, Mart 1999), Tutsak Yürek (Kitap
Rehberi, Aralık 2001), TBE Ansiklopedisi (c. 2, 2001), Veysel Gültaş / Kadı
Burhaneddin’den Günümüze Hukukçu Şairler Antolojisi (2003), Bülent Akkurt /
Yekta Güngör Özden’in Lâiklik Savaşımı (Sanat Çevresi, Ekim 2004), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).